kordian

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Ja byłem krzyżem w Chrystusa męce,Do mnie zmarłego przybili;A jam go zamiast ćwieków unosił za ręce,Jak małe dzi�cię, gdy kwili.Jestem krzyżem; gdy papi�ż daje krzyża drzewo,Nie wierzcie! ja mam nogi, rękę prawą, lewą,Nic ze mnie nie ubyło, niech kto części liczy.(Smutnie mówi odchodząc.)Boże! odwróć ode mnie ten kielich goryczy.DOKTOR(do Kordiana)Widzisz, on się poświęcił za lud.KORDIANZwaryjował!.DOKTOR(do waryjata z podniesioną ręką)A ty, czemuś tak ręką w niebo wygórował?.DRUGI WARYJATCisz�j mów! nieba sufit lazurowy122Trzymając na t�j dłoni, zasłaniam świat cały.Niebo, słońce, księżyc biały,Chcą upaść ludziom na głowy;Lecz ja stoję pod nieba nachylonym stropem,Znużony, tęskny, bezsenny.Módlcie się do mnie, jam zbawca codzienny,Zasłaniam ludy przed nieba potopem.Spijcie, ludzie! dobr�j nocy!(Odchodzi.)DOKTORA cóż? to wielki człowiek! za lud się poświęcił!KORDIANTo waryjat!.DOKTORBluznierstwa rzucasz z ustn�j procy!KORDIANTo waryjaty oba! i tyś sam mózg skręcił.DOKTORA cóż wiesz, że nie jesteś jak ci obłąkani?Ty chciałeś zabić widmo, poświęcić się za nic.O! złota rybko w kryształow�j bani,Tłucz się o twarde brzegi niewidzianych granic;Mały kryształ powietrza, w którym pluszczesz skrzelą,Jest wszystki�m, a świat cały nicości topielą.KORDIANMyślę.123 DOKTORWięc świat jest myślą twoją.KORDIANCierpię.DOKTORNie myśl.KORDIANNie mogę.DOKTORMożesz, sposób niemyślenia przemyśl,Oszalej, będziesz świętym w Stambule.KORDIANSzatanie!Przyszedłeś tu zabijać duszy moj�j duszę;Ostatni skarb wydzierasz, własne przekonanie;Ostatni promień gasisz.DOKTORGlinę boską kruszę.KORDIANNiechaj Bóg litościwy wyrwie z tw�j paszczęki.(Wielki książe Konstanty wpada z żołnierzami i wskazuje na Kordiana.)124WIELKI KSI%7łWziąść go, prowadzić zaraz na śmierć i na męki!KORDIANTo głos ludzi, o! Boże, raczyłeś mię przecieChoć śmiercią wyswobodzić od tego człowieka.(Pokazuje na miejsce, z którego Doktor zniknął.)Gdzież on! gdzież on?WIELKI KSI%7łSkoro go w mundur ubierzecie.Prowadzić na plac Saski.(Wychodzi.)KORDIANGdzież on!%7łOANIERZKsiążę czeka.125SCENA VIIPLAC SASKIWojsko polskie, jeszcze nie ustawione.W jedn�j stronie placu widać grono jenera-łów, pośród nich CAR, WIELKI KSI%7łE KONSTANTY niecierpliwy przechadza się.Z dala naokoło placu lud warszawski.CH�RTysiące żołnierzy, bagnetów tysiące,Obwisłe sztandary, bagnety nie drzące,Cicho jak w ostatin sąd.WIELKI KSI%7łE(komenderując)Do frontu! równać front!.CH�RW jeden rząd długi, prosty piechota się zwarła.Gdybyś o cal w szeregu wykazał pierś cara,A z drugi�j strony szyku miał Tella Szwajcara;Strzała by się o każdą pierś polską otarła,I nie raziwszy żadn�j, zbiła jabłko carskie.WIELKI KSI%7łEGrać!CH�RI zagrzmiały muzyki janczarskie,Ucichły znowu.dają głos carowi.126CAR(do żołnierzy)Zdrowiście, dzieci?GAOS %7łOANIERZYZ łaski Boga zdrowi.CH�RCo powiedzieli gwarem, Bóg tylko zrozumie,Jak modlitwę rozbita w morza głuchym szumie.(Sześciu żołnierzy przyprowadzają bladego Kordiana.Stawią go przed Carem.Wiel-ki Książe przybiega z wściekłością.)WIELKI KSI%7łE(do Kordiana, pieniąc się)Ha! psie polski! przyszedłeś - czemuś taki blady?Przewidziałeś, co czeka? Kacie! raskolniku.Ty nosisz szlify? precz! precz! precz! Rozciskam gady.Rzucę cię pod kopyta trójrzędnego szyku,Albo tu zwalę w piasek.i moją ostrogąNapiszę wor na czole.Car ciebie darowałZemście moj�j.Car ciebie sam w grobie pochował!Z książęc�j dłoni diabły wydobyć nie mogą!CAR(na stronie)Myśli, że mię oszuka?WIELKI KSIA%7łEDać tu cztery.konie.127Ha, ty psie, masz gorączkę, ale ciało zdrowe?Każdy z członków zostawisz na końskim ogonie,A koń mój najsilniejszy zerwie z karku głowę.Milczysz!.Ha, ja się wścieknę.ten pies ciągle milczy.(Uderza kułakiem w pierś Kordiana.)Słuchaj, do twego ciała głód uczułem wilczy,Kąsałbym.(Zgrzyta zębami.)Cha! cha! Carze, lubisz konne sztuki?Pokażę ci ogromny skok.Znieść karabiny,Ustawić w piramidę, posczepiać za krukiOstrzem do góry - związać, jak snopy, jak trzciny.(%7łołnierze ustawili piramidę z karabinów.)Teraz, psie! siadaj na koń.i leć z nim do diabła.Ty milczysz.co? Na widok dusza ci osłabła?Myślisz, że się zlituję.- Wszak poświęcam konia,Konia poświęcam, słyszysz? a ciebie? No! w drogę!No! ruszaj ! ruszaj ! ruszaj ! czemuż trąbą słoniaWziąść ciebie i na kolce zarzucić nie mogę?Wrzuciłbym.(ostygając)No posłuchaj, Lachu, wstydem płonę.Mówiłem o Polakach, że chłopy szalone,Gotowi z królewskiego zamku w Wisłę skoczyć.(z wściekłością)Skacz! bo każę cię w lochy Karmelitów wtłoczyć!Głodem zamorzę! wsadzę pomiędzy szkielety!(proszącym tonem)128No, Lachu! jeśli żywy przeskoczysz bagnety,To daruję ci życie.KORDIANDzięki, książę! dzięki,%7łeś mi powiedział wszystko.gdyby dar żywotaMożna zyskać ruszeniem palca u t�j ręki?To nie ruszyłbym palcem.WIELKI KSI%7łEBoi się hołota!CARJeśli o to ci chodzi, ręczę, że choć zdrowyJako ptaszek przelecisz nad las bagnetowy,To kule cię nie miną.Książę, on się boi!.WIELKI KSI%7łEWidzisz! więc car zaręczył.zginiesz.martwy stoi!.%7łołnierze! kto z was skoczy, dam krzyż święt�j Anny,Zwiętego Stanisława.jeśli wyjdzie ranny,Tysiąc złotych pensyji.tysiąc - dwa tysiące,Cztery tysiące.o wy psy! nie psy - zające!Polaki!.KORDIANNiech mi konia podadzą.(Siada na konia i odjeżdża w koniec placu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy