Ostrzegam czytelnika Carter Dickson

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.DoktorSanders natomiast, jako lekarz, może panu powiedzieć, że panConstable umarł około godziny ósmej.Myślę, że to powinnowystarczyć.Masters oparł zaciśnięte pięści na biodrach. Znakomite alibi, co? Słusznie pan powiedział, znakomite alibi uśmiechnął sięPennik.Zapanowało milczenie. Drogi inspektorze, ja znam prawo angielskie.Nie odważysię pan aresztować mnie, nawet nakazu pan nie otrzyma.Niemoże pan zastosować badań trzeciego stopnia ani zamknąćmnie choćby okresowo jako tak zwanego.istotnego dla sprawyświadka ; jak już wspomniałem, potwornie boję się wszelkiegozamknięcia.Zresztą, nie jestem świadkiem istotnym aninieistotnym.Po prostu zabiłem tego człowieka.Naprawdę niewiem, co pan może zrobić w tym wypadku.Nadinspektor wpatrywał się w niego jak urzeczony i nie był wstanie wykrztusić ani słowa.Pennik sięgnął po kapelusz i laskę.Zwiatło słoneczne padło na jego rzadkie, piaskowego koloruwłosy; wyprężył pierś i spojrzał przed siebie.Nagle zaczął mówić głosem głębokim, jak w, natchnieniu: Gdy kapłani za siódmym razem zagrali potężnie narogach, Jozue zawołał do ludzi: �Podnieście okrzyk wojenny,albowiem Jahwe daje miasto w moc waszą�.Zacisnął pięść i uderzył nią z całej siły w stół. Panowie, wysiłkiem mojego serca, ciała i umysłu wy-zwoliłem energię o nieograniczonych możliwościach.Splą-drowałem ukryte skarby wielkiej tajemnicy.Doktor Sandersmoże panu powiedzieć, że nie ma dziedziny równie tajemniczeji trudnej do zbadania niż szok nerwowy, ale ja wydarłem jejsekret.Zanim spocznę na laurach, wykażę naukowcom,zajmującym się tym problemem, że ich logika to czystadziecinada, a oni sami to ślepe nietoperze i sowy.Siła ta musibyć jednak użyta dla czynienia dobra.Tak.Dla dobra.Zawsze,zawsze, zawsze! Jakbyście wysoko nie cenili SamuelaConstable a, nikt nie odczuje jego braku. Czy nie przyszło panu do głowy przerwał Sanders żejego żona odczuje ten, jak pan to nazwał, brak bardzoboleśnie? Jego żona! powtórzył Pennik lekceważąco. To bardzo wartościowa kobieta.Zakładając, że jest panodpowiedzialny za śmierć jej męża, czy fakt, że załamał ją pankompletnie, nie dociera do pańskiego sumienia? Zakładając, że jestem odpowiedzialny? ze zdziwieniempowiedział Pennik, unosząc do góry piaskowego koloru brwi. Tak właśnie powiedziałem.Pennik pochylił się do przodu.Mówił zmienionym głosem. Czy mam to zrozumieć jako wyzwanie, doktorze?Zapadła cisza, którą przerwał nadinspektor: Spokojnie! Tylko spokojnie.Bez żadnych kłótni! Ma pan rację, inspektorze zgodził się Pennik wciągającgłęboko powietrze w płuca. Proszę o wybaczenie, doktorze.Muszę pamiętać o tym, że nie wolno mi zrobić niczego głupiegoczy nie przemyślanego.Starajcie się zrozumieć mnie, panowie.Nie roszczę sobie prawa do posiadania jakichkolwiek siłnadprzyrodzonych; posługuję się siłami natury, którychmożliwości są mi dobrze znane.Nie twierdzę, że będą onedziałały niezawodnie.Nie, nie.Jestem za skromny na takietwierdzenie; sądzę jednak, że w siedmiu wypadkach na dziesięćodniosą całkowity sukces.I to podkreślę w rozmowie zdziennikarzami.Jeszcze jeden powód do zmartwień spadł na barki Mas-tersa. Zaraz, zaraz przerwał. Nie tak prędko! Chyba niezamierza pan udzielić wywiadu dziennikarzom? Dlaczego nie? Pan nie może tego zrobić! Tak? W jaki sposób zamierza pan przeszkodzić temu,inspektorze?.Czekali już na mnie w komisariacie policji.Powiedziałem im, że przygotuję dzisiaj expos� dla prasy.Pierwszy zwrócił się do mnie wyciągnął z kieszeni wizytówkęi studiował ją uważnie pan Dodsworth z Trening Griddle.Poinformowano mnie, że to gazeta zajmująca się skandalami.Nie mam żadnych zastrzeżeń co do tego, bowiem skandalestanowią pewnego rodzaju bodziec do myślenia i częstowychodzą na zdrowie.Ale byli tam również dziennikarzereprezentujący tzw.prasę poważną.Chwileczkę.pan Banks z News-Record , pan MacBain z Daily Trumpeter , pan Norrisz Daily Non-Stop , pan O Brien z Evening Banner , panWesthouse z Daily Wireless.I.gdzie ta wizytówka, o jest,pan Kynaston z The Times.Masters przełknął z trudem ślinę. Zależy panu na reklamie, co? Mój drogi panie, ani nie staram się o reklamę, ani też jejnie unikam.Jeżeli panowie z prasy mają dla mnie pytania zprzyjemnością na nie odpowiem. Ach, tak? I zamierza im pan powtórzyć to, co powie- , działmi pan przed chwilą? Naturalnie. Chyba się pan orientuje, że nie będzie im wolno ani słowaz tego wydrukować? To się jeszcze zobaczy odparł Pennik bez większegozainteresowania. Nie chciałbym jednak być zmuszony doużycia siły, którą odkryłem, tylko po to, aby udowodnić, żemówię prawdę.Niech pan mnie nie zmusza do takiego czynu,przyjacielu.Jestem z natury łagodnym człowiekiem i chcęczynić jedynie dobro.Jeżeli pan mnie już teraz więcej niepotrzebuje, to się pożegnam [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy