[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Z drugiej strony jednak poczęła go nużyć także i samotność.Wszyscy jego znajomi bawiliz cezarem w Benewencie, musiał więc siedzieć w domu sam, z głową pełną myśli i sercempełnym poczuć, z których nie umiał sobie zdać sprawy.Miewał jednak chwile, w którychsądził, że gdyby mógł z kim porozmawiać o tym wszystkim, co się w nim dzieje, to może samzdołałby to wszystko jakoś uchwycić, uporządkować i rozpoznać lepiej.Pod wpływem tejnadziei po kilku dniach wahania postanowił jednak odpowiedzieć Petroniuszowi i lubo niebył pewien, czy mu ową odpowiedz wyśle, skreślił ją jednak w następnych słowach: Chcesz, bym pisał obszerniej, więc zgoda; czy potrafię jaśniej, nie wiem, albowiem i samnie umiem wielu węzłów rozwiązać.Doniosłem ci o moim pobycie wśród chrześcijan, o ichpostępkach z nieprzyjaciółmi, do których mieli prawo liczyć i mnie, i Chilona, i wreszcie odobroci, z jaką byłem pielęgnowany, i o zniknięciu Ligii.Nie, drogi: nie dlatego mnie123 oszczędzono, że jestem synem konsularnego męża.Takie względy dla nich nie istnieją, boprzecie przebaczyli i Chilonowi, choć sam zachęcałem ich, by go zakopali w ogrodzie.To sąludzie, jakich dotąd świat nie widział, i nauka, o jakiej dotąd świat nie słyszał.Nic ci innegopowiedzieć nie mogę i ktokolwiek ich zechce mierzyć naszą miarą - chybi.Powiem ci nato-miast; że gdybym leżał ze złamaną ręką we własnym domu i gdyby mnie doglądali ludzie moilub nawet moja rodzina, miałbym zapewne większe wygody, ale nie doznałbym ani w poło-wie takiej troskliwości, jakiej doznałem między nimi.Wiedz też o tym, że i Ligia jest taką jakinni.Gdyby była moją siostrą lub moją małżonką, nie mogłaby mnie pielęgnować tkliwiej.Nieraz radość zalewała mi serce, sądziłem bowiem, że tylko miłość może podobną tkliwościąnatchnąć.Nieraz czytałem ją w jej twarzy i spojrzeniu, a wówczas, czy uwierzysz, że wśródtych prostaków, w ubogiej izbie, która zastępowała im zarazem kuchnię i triclinium, czułemsię szczęśliwszy niż kiedykolwiek? Nie! nie byłem jej obojętny i dziś jeszcze wydaje mi sięniepodobieństwem myśleć inaczej.A jednak taż sama Ligia opuściła potajemnie przede mnąmieszkanie Miriam.Przesiaduję teraz oto całymi dniami z głową opartą na rękach i rozmy-ślam, czemu ona to uczyniła.Czym ci pisał, że sam ofiarowałem się jej wrócić ją Aulusom?Wprawdzie odrzekła mi, że to jest już niemożliwe i ze względu na to, że Aulusowie wyjechalido Sycylii, i ze względu na wieści, jakie przechodząc przez niewolników z domu do domu,dostają się na Palatyn.Cezar mógłby ją znów odebrać Aulusom.Prawda! Ona jednak wie-działa, że dłużej już nastawać na nią nie będę, że porzucam drogę przemocy, a nie mogąc niprzestać jej kochać, ni żyć bez niej, wprowadzę ją do domu mego przez uwieńczone drzwi iposadzę na uświęconej skórze przy ognisku.A jednak uciekła! Dlaczego? Nic jej już niegroziło.Jeśli mnie nie kochała, mogła mnie odrzucić.Na dzień przedtem poznałem dziwnegoczłowieka, niejakiego Pawła z Torsu, który rozmawiał ze mną o Chrystusie i Jego nauce irozmawiał tak potężnie, że mi się wydało, iż każde jego słowo mimo jego woli obraca wperzynę wszystkie podstawy naszego świata.Ten sam człowiek odwiedzał mnie po jejucieczce i rzekł mi: Gdy Bóg otworzy oczy twoje na światło i zdejmie z nich bielmo, jakzdjął z moich, wówczas odczujesz, że postąpiła słusznie, i wówczas może ją odnajdziesz. Ioto łamię głowę nad tymi słowy, jakbym je usłyszał z ust Pytii w Delfach.Chwilami zdaje misię, że już coś rozumiem.Oni kochając ludzi są nieprzyjaciółmi naszego życia, naszych bo-gów i.naszych zbrodni, więc ona uciekła ode mnie, jako od człowieka, który do tego światanależy i z którym musiałaby podzielić życie uważane przez chrześcijan za występne.Powiesz,że skoro mogła mnie odrzucić, więc nie potrzebowała się oddalać.A jeśli i ona mnie kocha?W takim razie chciała uciec przed miłością
[ Pobierz całość w formacie PDF ]