Cyceron Listy

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Bo jak mówi, zdaje się, Rinton6:Jedni ludzie nic nie warci; inni o nic nie chcą dbać.7Jak mi zazdroszczą nasi hodowcy ryb , napiszę ci w innymliście albo zachowam to do chwili naszego osobistego spo-tkania.Od senatu jednak nic mnie nie oderwie, bo toi najwłaściwsza droga, i najbardziej odpowiada memu po-łożeniu, a wreszcie bynajmniej nie jestem niezadowolonyze stosunku senatu do mnie.4.Co się tyczy Sykiończyków, jak ci już pisałem, niemożna pokładać wielkich nadziei w senacie8.Nikt bo-wiem teraz nie wnosi skargi.Toteż, jeśli się stąd czegospodziewasz, długo byś musiał czekać.Jeśli możesz, próbujinnej drogi.Gdy to prawo uchwalano, nikt nie zwróciłuwagi, do kogo właściwie miało się ono stosować, a nasi9milczący senatorowie skwapliwie pobiegli oddać głos.Jeszcze nie dojrzała pora kasowania uchwały senatu, po-5Por.list 8, przyp.5.Katulus zmarł właśnie na przełomier.61 i 60.6 grecki poeta dramatyczny działający na Sycylii i w po-łudniowej Italii u schyłku IV w.p.n.e.7Por.list 12, przyp.13.8Por.list 8, przyp.2.W liście z dn.15 marca t.r.donosiłCycero Attykowi, że zapadła uchwała senatu, zabraniająca na-miestnikom prowincyj wywierania nacisku na państewka, któ-re weszły w skład państwa rzymskiego na prawach quasi-równouprawnionych sprzymierzeńców, jeśli szło o ich długiu osób prywatnych w Rzymie.Ponieważ miasto Sykion, którebyło dłużnikiem Attyka, posiadało takie prawo, przyjaciel Cy-cerona byłby chętnie widział cofnięcie tej uchwały.9W senacie rzymskim głosowano przez rozstąpienie się.13.(ATT.I 20)nieważ nikt się na nią nie skarży, a wielu jest z niej zado-wolonych, po części ze złej woli, po części jednak w poczu-ciu jej słuszności.5.Twój Metellus jest doskonałym konsulem, jednotylko w nim ganię: nie jest, zdaje się, zbytnio zadowolonyz napływających z Galii wieści o spokoju.Myślę, że pra-10gnie tryumfu.Chciałbym, żeby się w tym względzie po-miarkował; poza tym jest bez zarzutu.Ale za to syn Au-11lusa tak się zachowuje, że jego konsulat to nie konsulat,lecz policzek dla naszego Wielkiego Człowieka.6.Z pism swoich posyłam ci grecki opis mego konsu-12latu.Dałem tę książkę Lucjuszowi Kosyniuszowi.Myślę,że moje pisma łacińskie sprawiają ci przyjemność; ale jakoGrek13, zazdrościsz mi pewnie mej greczyzhy.Jeśli innicoś napiszą, zaraz ci przyślę; ale wierz mi, skoro tylkoprzeczytają mój utwór, powstrzyma ich to zapewne od pi-sania.7.Teraz, że powrócę do swoich spraw, L.PapiriuszPetus, porządny człowiek i mój wielbiciel, ofiarował miksiążki pozostawione przez Ser.Klaudiusza.Gdy mi twój10Na początku r.60 sytuacja w Galii Zaalpejskiej, któratylko w swej południowej części była prowincją rzymską, do-znała poważnego zaostrzenia i senat wydał kilka zarządzeńprzygotowujących rzymską interwencję wojskową na tym tere-nie.Pózniej nastąpiło odprężenie, co było nie na rękę ambit-nemu Metellusowi, któremu miało przypaść dowództwo w ewen-tualnej wojnie.11Konsul Afraniusz.12Cycero był niesłychanie dumny ze swojej działalnościna stanowisku konsula w r.63 i pamięć swoich czynów usi-łował wszelkimi sposobami przekazać potomności.Grecka hi-storia konsulatu przeznaczona była na eksport" dla kultural-nego świata nierzymskiego, mówiącego po grecku.Por.też list14 ust.l i 2.13jako Grek żartobliwa aluzja do wieloletniego pobytuPomponiusza w Atenach.przyjaciel Cyncjusz oświadczył, że mogę je przyjąć mimoCyncjuszowej ustawy14, odpowiedziałem mu, że chętnieje przyjmę, jeśli mi je sprowadzi.A więc, jeśli mnie ko-chasz, jeśli wierzysz, że ja cię kocham, staraj się przezswoich przyjaciół, klientów, pobratymców, wyzwoleńcówi zgoła przez niewolników, aby mi się stamtąd ani jednakartka nie zagubiła.Bo niezmiernie są mi potrzebne i tęgreckie książki, które, jak przypuszczam, pozostawił, i tełacińskie, o których wiem na pewno, że je posiadał.A ja15co dzień więcej szukam wytchnienia w takich zajęciach ,ile mi tylko zostaje czasu od zajęć publicznych.Uczyniszmi, powtarzam, rzecz niezmiernie miłą, jeśli włożysz w tęsprawę tyle starania, ile zwykle wkładasz w to, na czymmi bardzo zależy.Polecam ci też sprawy samego Petusa,14Prawo Cyncjuszowe z r.204 określało wysokość podar-ków, jakie obrońcom rzymskim wolno było przyjmować odswoich klientów (gdyż branie przez nich normalnego wyna-grodzenia było w ogóle prawem zakazane).Prawo to zwałosię Cyncjuszowym od nazwiska Lucjusza Cynejusza Alimen-tusa, męża stanu i jednego z pierwszych historyków rzymskichze schyłku III w., który zgłosił odpowiedni, uchwalony na-stępnie wniosek.�w zaś Cyncjusz, o którym Cycero wspominaw tym liście, był znanym nam już z listu l (przyp.5) proku-rentem Attyka w Rzymie, za którego pośrednictwem Cycerosprowadzał greckie dzieła sztuki do swoich will.Oczywiścienie miał on żadnego tytułu do wykładania ustaw swego (za-pewne przypadkowego) imiennika.Ofiarodawcę tej biblioteki,Petusa, znamy dobrze jako jednego z korespondentów Cyce-rona, zachowało nam się 12 listów do niego pisanych; nie wie-my jednak nic o tym, kiedy i w jakiej sprawie Cycero gobronił.Biblioteka jego znajdowała się chyba w Atenach lubEpirze.15w takich zajęciach w studiach literackich i nauko-wych.W miarę jak horyzont polityczny się zaciemnia, Cycerocoraz częściej zwraca się do zajęć czysto umysłowych, do któ-rych zresztą zawsze miał żywą skłonność, a wypowiedzi na tentemat powracają nieraz w jego korespondencji.14.(ATT.II 1)za co on składa ci serdeczne dzięki; i już nie tylko proszę,ale bardzo nalegam, abyś mnie odwiedził.14.(Att.II 1)Cycero do Attyka Rzym, połowa czerwca r.601.Gdym 1 czerwca jechał do Ancjum1, uciekającz największą ochotą od gladiatorów Marka Metella2, wy-szedł mi na spotkanie twój niewolnik i oddał mi twój listoraz napisany po grecku pamiętnik o moim konsulacie3.Ucieszyłem się, żem już przedtem wręczył L.Kosyniuszowidla oddania tobie książkę o twych samych sprawachi również po grecku; bo gdybym wpierw przeczytał twąksiążkę, powiedziałbyś, żem od ciebie ściągnął.Choć totwoje dzieło przeczytałem je z przyjemnością wy-dało mi się troszeczkę za mało wygładzone i za proste, jed-nak przez to właśnie było ozdobne, że pozbawione wszel-kich ozdób, podobnie jak to się mówi o kobietach, że dobrzepachną, gdy wcale nie pachną.Natomiast moja książka4zużyła cały skład perfum Izokratesa , wszystkie szkatułkize szminkami jego uczniów, a nawet niektóre farby Ary-1 miejscowość nadmorska na południe od Rzymu, zna-na jako eleganckie kąpielisko.2od gladiatorów Marka Metella od igrzysk gladiator-skich wydanych przez tego ostatniego.3 napisany przez Attyka, oczywiście na prośbę samegoCycerona.4 znakomity grecki mówca i teoretyk retoryki w IV w.;jego młodszym współczesnym i współzawodnikiem na polu teoriikrasomówstwa był wspomniany dalej znany filozof Arysto-teles.stotelesa [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy