[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Znał sztukę wycinania w drewnie run magicznych.Razem z Odynem i Hónirem stworzył ludzi (dał im ciepło ciała i rumieńce).Na prośbę Asynj wykradł Mundilfóriemu Soi i Maniego, po czym przyniósł ich do Asgardu.Wymusił na krasnoludzie Andwarim wydanie tzw.Złota Wólsungów.Uczestniczył w wyprawie Thora do Utgardu, gdzie przegrał pojedynek z innym Olbrzymem Ognia, Logim.Uczestniczył w wyprawie Thora do Thryma w celu odzyskania skradzionego Mjóllnira.Dla żartu ściął piękne włosy bogini Sif, zaś, jako odszkodowanie, ze Svartalfheimu przyniósł bogom tzw.Sześć Darów (młot Mjóllnir, statek Skidbladnir, włócznię Gungnir, złote włosy dla Sif, pierścień Drau-pnir oraz dzika Gullinburstiego).Wynalazł sieć do połowu ryb (według innej wersji pożyczył ją od bogini Ran).Próbował ukraść Freyi naszyjnik Brisingamen.Porwał Idunn i jej złote jabłka dla olbrzyma Thjaziego (a potem uratował żonę Bragiego).Wydał Thora w ręce olbrzyma Geirróda.Podstępem sprawił, że Hód zabił Baldra, zaś potem, w postaci ol-brzymki Thókk, uniemożliwił Baldrowi powrót do świata żywych.Na uczcie u Aegira zabił jego sługę, a potem obraził wszystkich bogów.Musiał potem uciekać na ziemię i ukrywać się pod postacią łososia w wodospadzie Frananger.Tam schwytali go bogowie i przywiązali do skały jelitami wyprutymi z ciała jego syna, Walego.Olbrzymka Skadi (w zemście za śmierć ojca) umieściła nad jego głową jadowitą żmiję.Jej jad zbierała do naczynia żona Lokiego, Sygin, ale, gdy musiała opróżniać naczynie, jad spływał na głowę Lokiego — rzucał się wtedy z bólu, co powodowało trzęsienia ziemi.Prawdopodobne jest, że Loki to negatywne odbicie Odyna — może o tym świadczyć ich braterstwo krwi i długotrwała przyjaźń.Loki zostanie uwolniony z więzów w przeddzień Ragnaróku.Powiedzie wtedy olbrzymy i potwory przeciw bogom.Sam będzie płynął na okręcie Naglfar, zbudowanym z paznokci zmarłych.Zabije Heimdalla i sam zginie.5 — syn Laufeyi: Lokas.52; Thrym.17,20.— brat Byleista: Yóluspa 51; Hyndlul.:Vóluspa en sk.42.— ojciec: Fenrira, Sleipnira i Jórmunganda: HyndluL: Yóluspa en sk.42.— syn z żoną Tyra: Lokas.40.— ojciec potworów ziemskich: HyndluL: Yóluspa en sk.43; osiem lat jako rodząca baba: Lokas.23,33.— brat krwi Odyna: Lokas.9.— władca ognia: Lokas.65.— zmienianie postaci: Lokas.epilog; Thrym.3-8.— władza nad runami: Swipdag.26.— utworzenie ludzi (jako Lothur): Yóluspa 17-18.— złoto Andwariego (Wólsungów): Regin, prolog i 1-12.— wyprawa po Mjóllnira: Thrym.całość.— pożyczenie sieci rybackiej od Ran: Regin, prolog.— włosy Sif i dary od krasnoludów: Gylfag.— zabicie Baldra: Gylfag.33-35.— uczta u Aegira: Lokas.całość.— uwięzienie Lokiego: Lokas.49 i epilog; Yóluspa 35.— uwolnienie przed Ragnarókiem (jako „Olbrzym"): Yóluspa 47; Yeg-tam.14.— Naglfar: Yóluspa 51.Lopt ->· LokiMagni (stisl.magni — silny).1.—2.As.3.Syn Thora i olbrzymki Jarnsaksy.4.Bóg bez wyznaczonej pozycji w świecie przed Ragnarókiem.Jako trzydniowe dziecko wykazał się niepospolitą siłą — zrzucił, przygniatającą Thora, nogę zabitego olbrzyma Hrungnira, której nie mogli unieść inni bogowie.W nagrodę dostał od ojca konia Gulfaksiego (Złotogrzy-wego), który wcześniej należał do Hrungnira.Po Ragnaróku będzie jednym z bogów panujących.Odziedziczy wtedy po ojcu (razem z bratem, Modim) młot Mjóllnir.Wspólnie z Modim wybudują nowy Asgard — Gimleę.5.— podniesienie nogi Hrungnira: Gylfag.— odziedziczenie Mjóllnira: Vafthr.50-51.Mani (stisl.mani — księżyc; por.lit./łot.Mness — Księżyc).1.—2.Byt nieokreślony, uznawany za pomniejsze bóstwo.3.Syn olbrzyma Mundilfóriego (Poruszającego Światem), brat Soi.4.Był personifikacją Księżyca oraz opiekunem Bila i Hjukiego (Szybkiego i Zwinnego — uosabiających plamy na Księżycu, rządzące pływam! wód [?]).Zadaniem Maniego było regulowanie biegu gwiazd, co z kolei prowadziło do ustalania stałego czasu.Jako dziecko został porwany do Asgardu przez Lokiego, potem oddany przez Odyna pod opiekę Nott.Cały czas jest ścigany po niebie przez wilka Hatiego (zwanego stad Managarmem — Pożercą Księżyca), który dopędzi go i zje w czasie Ragnaróku.5.— powstanie: Vafthr.23.— reszta: Gylfag.Mann (goc.manna — mężczyzna, człowiek).1.Mannus (forma zlatynizowana, zapisana w źródle rzymskim).2.? '3.Syn boga Tuistona.Ojciec trzech braci, eponimów trzech głównych odłamów Germanów: Inga/Ingewona (Ingewonowie), Irmina (Her-mionowie) i nieznanego z imienia ojca Istewonów.4.Uznawany za praojca ludzkości.5.— geneza i pozycja: Tacyt, Germ.2.Mimir (?).1.—2.Ubóstwiony olbrzym.3.?4.Jedna z najstarszych i najbardziej zagadkowych postaci panteonu germańskiego.Opiekun i władca mądrości, której uczyli się od niego Asowie.Na początku dziejów stanął po stronie Asów przeciw Wanom.Po wojnie przebywał, jako zakładnik, w Wanaheimie.Musiał być też uznawany za kogoś w rodzaju Nestora olbrzymów, gdyż nazywa się ich „synami Mimira".Sprawował pieczę nad studnią mądrości w podziemiach, u korzeni Yggdrasilla
[ Pobierz całość w formacie PDF ]