Weber Dav

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Słuchając swego głosu, nie mogła się nadziwić, jak sensownie i spokojnie mówi.A równocześnie desperacko próbowała zrozumieć, co ją opętało.I jak ma sobie z tym poradzić.ROZDZIAA IVTowarzysz admirał �omas �eisman rozparł się wygodnie w luksusowym fotelui potarł dłońmi powieki, jakby mogło to zlikwidować zmęczenie i ból głowy.Ponieważnie mogło, nie zlikwidowało, toteż po chwili opuścił dłonie i uśmiechnął się z autoiro-nią, rozglądając się po przestronnym gabinecie.Jak na celę skazańca był całkiem wy-godny, ale wolałby zamienić go na parę okrętów liniowych.Skrzywił się, świadom że zaczyna myśleć utartymi schematami.Nie tylko jemu jakodowódcy obrony systemu przydałoby się więcej okrętów, tyle że jemu nieco bardziej niżinnym.a poza tym w przeciwieństwie do innych on wiedział, że broniony przez niegoukład planetarny został już spisany na straty przez dowództwo.Naturalnie nikt mu tego nie powiedział, jako że nie w ten sposób załatwiano terazpodobne sprawy.Po prostu wysyłało się kogoś z niewykonalnym zadaniem, jak dajmyna to utrzymanie systemu, którego nie dało się utrzymać, a przedtem przypominało musię, że jeśli nie zwycięży, ucierpi jego rodzina.Przyznawał, że takie karanie za poraż-ki wzmagało w wielu oficerach wolę walki, ale był też przekonany, że koszty były zbytwysokie, by było to opłacalne.I to wyłącznie z militarnego punktu widzenia, o moral-nym nie wspominając.Oficerowie wiedzący, że nie mogą wygrać i że bez względu nato, co by zrobili, i tak nie uratują rodzin, często stawali się desperatami, co wielokrot-nie miał okazję obserwować.Aż za często admirał jeden z drugim walczyli do końca,zamiast wycofać się, przegrupować czy obrać inną, bardziej elastyczną taktykę obronyniż tkwienie do śmierci na wyznaczonej pozycji.A to z jednego tylko powodu dlate-go że manewr taki mógł zostać uznany za ucieczkę przez militarnego idiotę, jakim naj-częściej był jego komisarz.Efektem takich postaw były niepotrzebnie stracone okrę-ty i również niepotrzebne straty wśród wyszkolonego personelu.Często osiągały kata-strofalny poziom, ale o tym jak dotąd nikt nie był w stanie przekonać opętanych rewo-lucyjnym szałem rzezników z Urzędu Bezpieczeństwa.A przecież było to proste i bole-śnie wręcz oczywiste.�eisman podejrzewał zresztą, że obecnie dowództwo Ludowej Marynarki trakto-wało go podejrzliwie, gdyż nie miał żadnej bliskiej rodziny.Skoro bowiem nie można go73było sterroryzować w wypróbowany sposób, reżim opierający się na terrorze nie mógłmu ufać, a więc ciągle czekano na pierwszy objaw zdrady.Prychnął pogardliwie i wyprostował fotel, a po chwili wstał i zaczął spacerować pogabinecie, z paranoiczną satysfakcją analizując swoją sytuację.Urodził się piętnastegodnia po szesnastych urodzinach swojej matki niezamężnej Dolistki.Jedynym, co mupo niej pozostało, był hologram przedstawiający kościstą nastolatkę ubraną w koloro-wą tandetę i przesadnie umalowaną tendencja nadal modna wśród Dolistów.Byłaprawie ładna na swoisty wyprany sposób, a w oczach miała przynajmniej błysk inte-ligencji i ślad charakteru.Gdyby była o parę lat starsza, miała choć podstawy normal-nego wykształcenia i jakiś powód do poprawy życia, mogła nawet wyrosnąć na kogoś,kogo chciałby poznać.Co się z nią stało, nie dowiedział się nigdy, gdyż nim skończył półroku, oddała go do państwowego domu dziecka.Nigdy potem jej nie zobaczył, a holo-gram zachował tylko dlatego, że kierowniczka przytułku złamała przepisy, pozwalającmu na to.W sumie obojgu wyszło to na dobre ponieważ nigdy nie próbował jej odszukać,ubecja, nawet gdyby ją znalazła, nie mogłaby użyć jej do standardowego motywowa-nia oficera marynarki, gdyż trudno byłoby liczyć na to, że zrobiłby on cokolwiek dlaobcej w sumie osoby.A przynajmniej dla kogoś, na kim na pewno mu nie zależy.W tensposób nie mieli na niego haka.Uśmiechnął się złośliwie, potarł odruchowo głęboką bliznę na lewym policzku i sta-nął przy drzwiach, podziwiając gabinet, z którego rządził swymi skazanymi na klęskęsiłami.Był to bez dwóch zdań największy i najbardziej luksusowy gabinet, jaki kiedykol-wiek miał.I trudno było się temu dziwić, jako że należał do głównodowodzącego siłamii obroną systemu Barnett.Gabinet znajdował się w samym sercu bazy DuQuesne wry-tej w głąb planety o nazwie Enki, od której centrum dowodzenia dzieliło go zaledwieparę kroków.A baza DuQuesne ustępowała wyposażeniem i ważnością jedynie baziedowództwa Ludowej Marynarki w systemie Haven.To znaczy kiedyś tak było.I kiedyśpozycja jej dowódcy była naprawdę wysoka.Gabinet urządzono więc ze wszystkimi wy-godami i smakiem, do których przywykli Legislatorzy i które przynależne były ofice-rom flagowym wywodzącym się z tychże rodów [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy