Walter Schellenberg Wspomnienia (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy skończyłem, myślałem, że Ribbentropowi wyskoczą oczy z orbit, tak był zaskoczony nie skrępowanym sposobem, w jaki wypowiadałem swe opinie.Zaraz też zaczął mnie właściwie ustawiać.Książę Windsoru to — jego zdaniem — jeden z najbardziej świadomych społecznie i najwłaściwiej myślących Anglików, jakich kiedykolwiek zdarzyło mu się spotkać.To właśnie było powodem niezadowolenia kliki rządowej.Sprawa jego małżeństwa z panią Simpson dostarczyła rządowi upragnionego pretekstu do pozbycia się tego uczciwego i wiernego przyjaciela Niemiec.Problemy tradycji i ceremoniału, jakie wtedy podnoszono, miały drugorzędne znaczenie1.W tym miejscu starałem się oponować, ale Ribbentrop uciszył mnie gestem.Mój drogi Schellenberg, ma pan zupełnie błędny pogląd na tę sprawę, a także myli się pan w ocenie rzeczywistych przyczyn abdykacji księcia.Ffihrer i ja zrozumieliśmy tę sytuację jeszcze w 1936 r.Rzeczą kluczową w tej sprawie jest to, że od czasu abdykacji książę pozostaje pod stałą obserwacją wywiadu brytyjskiego.Znamy jego uczucia: czuje się jak więzień.Wszystkie, nawet najbardziej subtelne i dyskretne próby uwolnienia się spod opieki wywiadu zawiodły.Z posiadanych przez nas raportów wynika, że książę żywi nadal przyjazne uczucia wobec Niemiec1 W tym miejscu warto przytoczyć notę, którą angielski wydawca “Wspomnień" poprzedził ten rozdział: W rozdziale tym przypisuje się Ribbentropowi niektóre uwagi i opinie odnoszące się do stosunku księcia i księżnej Windsor do hitlerowskich Niemiec.W żadnym wypadku nie należy przywiązywać większej wagi do słów płynących z takiego źródła i nie trzeba chyba podkreślać, że nie ma nawet cienia prawdy w groteskowym wręcz znaczeniu, jakie Ribbentrop nadawał lub udawał, że nadaje wizycie księcia i księżnej Windsor w Portugalii w czerwcu 1940 r.Wszystkie domniemania i sugestie dotyczące księcia i księżnej Windsor, a także opinie rzekomo przez nich wypowiadane, są pozbawione jakichkolwiek podstaw i ukazują po prostu, jak dalece bezgraniczna próżność, ambicja i zupełny brak skrupułów Ribbentropa powodowały nim przy realizacji jego własnych planów.111i w odpowiednich okolicznościach byłby skłonny zerwać ze swym obecnym otoczeniem; cała ta sprawa irytuje go coraz bardziej.Wiemy, że wspominał nawet o możliwości zamieszkania w Hiszpanii, a gdyby tam się udał, mógłby się stać znów przyjacielem Niemiec.Fuhrer uważa, że ta postawa księcia zasługuje na uwagę i sądzimy, że pan, ze swoją zachodnią mentalnością, jest najodpowiedniejszą osobą do nawiązania wstępnych kontaktów ź księciem, występując oczywiście w imieniu Rzeszy Niemieckiej.Fuhrer uważa, że w sprzyjających okolicznościach mógłby pan nawet zaproponować księciu jakieś apanaże.Bylibyśmy skłonni zdeponować do jego dyspozycji w Szwajcarii sumę pięćdziesięciu milionów franków szwajcarskich, gdyby książę zgodził się uczynić jakiś gest, który by go dystansował od machinacji rodziny królewskiej.Fuhrer wolałby oczywiście, aby książę zamieszkał w Szwajcarii, chociaż mógłby on wybrać sobie jakiś inny neutralny kraj znajdujący się w sferze gospodarczych, politycznych i wojskowych wpływów Rzeszy.Gdyby wywiad brytyjski zamierzał przeszkodzić księciu w podjęciu takiej decyzji, Fuhrer rozkazuje panu pokrzyżowanie tych planów, nawet z ryzykiem własnego życia, a jeśli zajdzie potrzeba — przy użyciu siły.Cokolwiek by się miało zdarzyć, książę Wind-soru musi być przewieziony bezpiecznie do tego kraju, jaki sobie sam wybierze.Hitler przywiązuje do tej operacji największą wagę i doszedł do wniosku, że gdyby książę, rozważywszy rzecz całą jak najbardziej poważnie, zachował jeszcze jakieś wahania, on sam osobiście nie miałby nic przeciwko temu, aby pomógł pan księciu w podjęciu takiej decyzji, stosując przymus, groźby lub przemoc, w zależności od okoliczności.Jednocześnie obowiązkiem pana będzie dopilnowanie, aby książę i jego małżonka nie byli narażeni na żadne osobiste niebezpieczeństwo.Obecnie książę spodziewa się wkrótce zaproszenia na polowanie od swoich hiszpańskich przyjaciół.To polowanie powinno stworzyć panu doskonałą okazję do skontaktowania się z księciem.Z polowania można by przewieźć księcia natychmiast do innego kraju.Wszystkie środki, konieczne do wykonania tego zadania, będą do pana dyspozycji.Wczoraj wieczorem omawiałem gruntownie z Fuhrerem rzecz całą i postanowiliśmy zostawić panu wolną rękę w tej sprawie.Hitler domaga się jednak, aby przesyłał mu112pan codziennie raporty.Obecnie w imieniu Fiihrera daję panu rozkaz wykonania tego zadania.Oczywiście jest pan gotów się go podjąć, prawda?Przez chwilę siedziałem w osłupieniu.Naprawdę nie potrafiłem tak szybko połapać się w tym wszystkim.Dlatego rzekłem, aby zyskać nieco na czasie: Panie ministrze, czy mogę zadać panu kilka pytań w celu uzyskania jaśniejszego obrazu sprawy? Proszę, tylko szybko — odparł Ribbentrop.Mówił pan o życzliwym nastawieniu księcia do Niemiec — powiedziałem.Czy jest to sympatią dla niemieckiego stylu życia, narodu niemieckiego i czy dotyczy ona także obecnej formy rządów w Rzeszy? Od razu zauważyłem, że posunąłem się za daleko.Ribbentrop odparł szorstko: Kiedy mówimy o dzisiejszych Niemczech, mamy na myśli te Niemcy, w których i pan żyje.A czy mogę zapytać — ciągnąłem dalej — na czym opiera pan wiarygodność tych informacji? Pochodzą one — rzekł Ribbentrop — z najbardziej wiarygodnych kręgów hiszpańskiej arystokracji.Szczegóły nie są teraz dla pana istotne.Wszystkie ważniejsze szczegóły będzie miał pan okazję omówić ż naszym ambasadorem w Madrycie.Zadałem mu jeszcze jedno pytanie: Czy mam rozumieć, że jeśli książę Windsoru stawi opór, mam go przewieźć do tego innego kraju, o jakim pan wspomniał, siłą? Wydaje mi się, że jest tu jakaś sprzeczność.Przecież powodzenie akcji musi zależeć od dobrowolnej współpracy samego księcia.Tak — rzekł Ribbentrop — Fiihrer uważa, że siły należy użyć przede wszystkim wobec wywiadu brytyjskiego, a przeciw samemu księciu tylko o tyle, aby przezwyciężyć jego wahania, mogące wypływać z psychozy lękowej, którą jedynie nasza zdecydowana akcja pozwoli mu przezwyciężyć [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy