Popioly Zeromski

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Rl�zak ostro�nie jak lis okr��y� za-jazd lasem, a nim podjecha�, wyjrza� na trakt i d�ugo zapuszcza� bystre oczy w jedn� i w drug�stron�.Przed karczm� nie by�o nikogo, na drodze równie�.Wróble stadem roztatrywa�y sia-no i resztki obroku przed wrotami zajazdu: Nie wypuszczaj�c z r�ki bata woxnica wszed�w progi karczmy i zlustrowa� jej wn�trze.Wówczas dopiero podjecha�, gdy si� uspokoi� zu-pe�nie.Kiedy podró�nicy weszli do szynkowni, za lad� jej, w otoczeniu anta�ów i beczek, uj-rzeli tylko pejsatego �ydka, tak dalece pogr��onego w medytacje, �e ledwie ich dojrza�.Jed-nak marz�ce jego oczy z niech�ci� i odraz� niejako zatrzymywa� si� pocz�y na figurach m�o-dych m�czyzn, na ich twarzy, odzieniu.Za��dali gorza�ki.Przyniós� us�u�nie i milcz�cpodawa�, co kazali.Spo�yli po kawa�ku chleba z serem i mi�siwem z zapasów woxnicy.Ce-dro by� gniewny i oburkliwy.Na troskliwe pytania Rafa�a odpowiada�, �e jest niezdrów.Te-raz, po wypiciu kilku nowych kieliszków wódki, zwiesi� g�ow� na r�ce, opar� si� ca�ym cia-�em na stole i drzema� czy udawa�, �e Spi.Olbromski wyci�gn�� si� na d�ugiej �awie podScian� i bezmySlnie Slepia� w powa�� izby.�ydek powolnym, melancholijnym krokiem, nie306chc�c, widocznie, przeszkadza� panom obecnoSci� swoj�, wyniós� si� zza szynkwasu.Pochwili jeszcze ciszej wróci�.Konie wprowadzone pod dach, do stajni, która stanowi�a jakobyprzedsionek ober�y, parskaj�c chrupa�y obrok.DoS� ju� d�ugo trwa� ten cichy wypoczynek, gdy wtem da� si� s�ysze� �oskot od gwa�towne-go zatrzaSni�cia obudwu wrótni stajennych.W tej chwili furman, blady Smiertelnie, rozwar�drzwi do stancji i rzuci� wyraz:- Jogry!Rafa� zerwa� si� na równe nogi i chwil� sta� w bezczynnoSci, nie wiedz�c, co przedsi�wzi��.Rl�zak hukn�� na� jak na s�ug�:- Drzwi tarasowa�!Rzucili si� obadwaj do stajni i zarówno wierzeje bramy wjazdowej jak furtk� boczn� j�lipodpiera� znalezionymi ko�ami, dr�gami, drabin�, ��obem, pó�koszkiem wozu, co jeno by�opod r�k�.Na dworze s�ysze� si� da� weso�y gwar, szcz�k broni i �oskot ko�skich podków pogrudzie.Wnet pchni�to drzwi: Rozleg�o si� ko�atanie, krzyk, rozkazy.Woxnica skoczy� doizby i szuka� �yda.Karczmarz siedzia� spokojnie w cieniu beczek.Oczy jego Swieci�y si� jakkocie.- Masz bro�?- Ja.bro�?- Dawaj, co masz, naboje, �ywo!- Sk�d ja mam mie� naboje?Ch�op nie mieszkaj�c chwyci� go za gardziel i trzasn�� raz, drugi, trzeci.Izraelita, skoro z�a-pa� nieco powietrza, Wskaza� oczyma dyl w k�cie.PodnieSli t� desk� z trudem i wydobylinabit� fuzj� oraz jak�S zardzewia�� karabel�.Gdy si� to dzia�o, ju� we drzwi karczemne �omo-tano szablami i bito sposobem szturmowym.W zamarz�e okno hukn�a pi�S� Prusaka i wybi-�a szyby.K��b bia�ej pary buchn�� na dwór.Du�a �apa w r�kawicy wsun�a si� przez wybityotwór i ujmowa�a w�aSnie ram� okienn�, kiedy zaczajony Rl�zak ci�� z ca�ej si�y w r�kawwyrwanym szabliskiem.Krzyk i zgie�k wszcz�� si� na dworze.W otwór wsun�o si� kilka naraz luf i razem w ró�nych kierunkach hukn�y s�upy dymu.Olbromski wetkn�� Krzysztofowi,który wci�� osowia�y i bezczynny siedzia� na swym miejscu, krócic� w praw� r�k�, szabl�w drug� i postawi� go z boku, pod oknem.Ch�opu z kobylic� wyrwan� ze st�py kaza� pilno-wa� drzwi, a sam chwyci� �yda za �eb i powlók� go ze sob� krzycz�c, �eby wskazywa�, gdziejest wejScie na strych.W mgnieniu oka wtargn�� po szczeblach drabiny na gór�, stan�� we drzwiach wystawy, przezktór� podawano s�om� na poddasze stajni.Uchyli� owe zwieruszone drzwi i przypatrzy� si�.Zliczy� oczyma zielonych jegrów.By�o ich siedmiu ze stra�y nadgranicznej.Trzech siedzia�ojeszcze na koniach, a czterej walili w bram� i podchodzili do okna murowanki.Kiedy Rafa�wyjrza�, wszyscy trzej z konia.opatrywali r�k� kolegi.Trwa�o to chwil�, bo oto zdj�li z ple-ców karabiny, podsypali prochu na panewki i mieli razem hukn�� ponownie w wywaloneokno.Z�o�yli si�.Rafa� zmierzy� w kup� i wypali�.Razem hukn�y strza�y i posz�y w las jak�oskot piorunowy.Jeden z �o�nierzy pad� na ziemi�.Trzej, siedz�cy jeszcze na koniach, sko-czyli ku niemu.Inni rzucili si� z pa�aszami do okna.Rafa� znowu zmierzy� w kup� i strzeli�.Nowy j�k.Rzucili si� m�nie w otwór okienny.Tam Cedro ujrzawszy ich przed sob� paln��z krócicy wprost, o krok.Rafa�, spe�niwszy swoje na górze, lecia� ku niemu na pomoc.Wlók��yda za pejsy, �eby go nie zdradzi�.Teraz we trzech przypadli do okna.Rl�zak hukn��307w otwór sw� kobylic� i zwali� dwu jegrów a� na Srodek drogi.Cedro niespodziewanie sko-czy� w to wywalone okno i po�ow� cia�a by� na zewn�trz, gdy go chwyci� Olbromski z krzy-kiem:- Co robisz?- Puszczaj! Chc� zgin��, do wszystkich diab�ów!Szarpn�� si� naprzód i bezu�ytecznie wypali� w t�um �o�nierzy ostatni strza�, jaki mieli.Rafa�i przewodnik si�� wywlekli go z okna na Srodek szynkowni.�yd pod groxb� Smierci nabija�strzelb�, gdy Rafa� sta� zaczajony pod oknem z pa�aszem w r�ku, a Rl�zak rychtowa� do cio-su swój taran.Na dworze zaleg�a cisza.Kiedy chy�kiem wyjrzeli przez szczelin� we drzwiach, zobaczyliz pociech�, �e jegry siadaj� na ko� i �e wci�gaj� na siod�a rannych czy trupów.Nim odjecha-li, nabili jeszcze bro� i z konia dali pi�� strza�ów w karczm�, celuj�c w okna, we drzwi i wro-ta.Potem w skok pomkn�li w kierunku Tarnowie.Id�c za rad� Rl�zaka Rafa� z Cedr� wy-mkn�li si� z karczmy na piechot�, skoro tylko konie za�o�ono do sanek.Brn�li zrazu Sniegami unikaj�c goSci�ca w obawie spotkania z nowym oddzia�em patroluj�-cym.Ale drogi tu nie by�y woxnicy znane.Wkrótce tedy wypadli na trakt i, pilnie patrz�cnaprzód i poza siebie, pomkn�li co ko� wyskoczy.Drzewa leSne tylko-tylko miga�y im si�w oczach.Ch�op wtuli� czapk� na uszy i pogwizdywa� a gna�.W pewnej chwili rzek� weso�o:- Rychtyg my tak� bitw� zwojowali jak ty pod Tarnowskimi Górami.Prusaków my pobili,a teraz sami w nogi co pary w szkapach.- Dobra i taka, bracie! Bóg ci zap�a�.Gdyby nie ty, zgniliby my w lochach abo na szubienicykrukom za �er s�u�yli.- No, no.�eby mi� ino ten �yd nie wyda�, nic by ta nie by�o frymuSnego.- A jak�e wrócisz, bracie?- Wróci� wróc� lasami.Ino ten �ydek.Oczy ma pogan psie, paskudne - uch! Trza go b�dziepoprosi�, �eby nie szczeka�.- Poprosisz go?- Ju� jak ja go poprosz�, to nie piSnie.- A no rób ta, jak chcesz.- mrukn�� Rafa� niech�tnie.Krzysztof, podobnie jak na pocz�tku dnia, by� wci�� niemy i odr�twia�y.Wida� wskutek wy-pitej w ober�y gorza�ki drzema� na saniach i kiwa� si� w prawo i w lewo.Przez sen ci�glecoS mamrota� i otrz�sa� si� niespokojnie.Gdy otwiera� oczy, wodzi� nimi ze zdumieniem polesie i twarz jego mia�a wyraz przykrego uszcz�Sliwienia, dzieci�cej prawie uciechy.Nad samym ju� wieczorem przypadli do Mys�owic.Tam ju� by�o bezpiecznie, gdy� w miasteczku i w maj�tku hrabiego Mieroszewskiego sta�oddzia� szaserów francuskich.Zaraz przy wjexdzie ujrzeli �o�nierzy w zielonych mundurach,w szerokich jak sto diab�ów bermycach, z czerwonymi nochalami i z w�sem co si� zowie.Krzysztof, mówi�cy po francusku bez porównania lepiej od Rafa�a, sta� si� teraz pierwsz�osob� [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy