Flagg Fennie Smazone zielone pomidory (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Evelyn spytała mnie, kto to jest ten żyw , i wiesz co? po raz pierwszy w życiunie wiedziałam, co powiedzieć!191KLUB WDKARSKI I RZECZNYWAGON WHEELWARRIOR RIVER, ALABAMA3 czerwca 1946Paliły się niebieskie lampki, w środku rozbrzmiewały ludzkie głosy, a nad całą rzekądudniła muzyka z szafy grającej.Idgie stała na samym środku sali, pijąc piwo Pabst BlueRibbon i popijając je następnym piwem Pabst Blue Ribbon.Dziś zrezygnowała z whi-sky, gdyż poprzedniej nocy wypiła tyle, że na jakiś czas mogło jej wystarczyć.Jej przy-jaciółka Eva szalała z paroma chłopakami, którzy tego wieczoru powinni być na zebra-niu klubu Elks w Gate City.Przeszła koło Idgie i spojrzała na nią. Boże święty, dziewczyno, co się z tobą dzieje? Wyglądasz jak jaszczurka na kacu!Hank Williams na całe gardło śpiewał, że z tej samotności chyba niedługo umrze. Ruth się wyprowadziła powiedziała Idgie. Co? Eva natychmiast zmieniła ton. Wyprowadziła się.Przeniosła się do domu Cleo i Ninny.Eva usiadła. Matko święta, Idgie, dlaczego ona to zrobiła? Jest na mnie wściekła. No, tego się domyśliłam.Ale co ty takiego zrobiłaś? Okłamałam ją. Uu-ła.Co powiedziałaś? Powiedziałam jej, że jadę do Atlanty do mojej siostry Leony i Johna. I nie pojechałaś? Nie. A gdzie byłaś? W lesie. Z kim?192 Sama.Po prostu chciałam trochę pobyć sama i to wszystko. Dlaczego jej nie powiedziałaś? Nie wiem.Chyba wkurza mnie, jak ciągle muszę się komuś opowiadać, gdzie je-stem.Nie wiem.Zaczęłam się dusić, musiałam wyjechać na jakiś czas.No to ją okłama-łam.I to wszystko.Wielkie rzeczy! Grady okłamuje Gladys, a Jack Mozell. No, tak, złotko, ale ty nie jesteś Grady albo Jack.a i Ruth to nie Gladys czy Mo-zell.Jezu, dziewczyno, patrzeć mi się na to nie chce.Zapomniałaś już, jak wariowałaś,zanim tu przyjechała? Tak, ale bywa, że muszę się urwać na jakiś czas.Potrzebuję wolności, wiesz? Jasne, że wiem, Idgie, ale musisz na to spojrzeć z jej punktu widzenia.Ta dziew-czyna rzuciła wszystko, żeby tu przyjechać.Opuściła swoje rodzinne miasto i wszyst-kich przyjaciół, z którymi się wychowała rzuciła to wszystko, żeby być z tobą.Ma tyl-ko ciebie i Kikutka.Wy macie rodzinę i przyjaciół. No tak, ale czasami mi się wydaje, że wolą ją ode mnie. Słuchaj, Idgie, coś ci powiem.Nie uważasz, że mogłaby tu mieć każdego? Wystar-czyłoby tylko, by kiwnęła palcem.Ja bym się na twoim miejscu porządnie zastanowiła,zanim bym tak sobie pofrunęła.W tej chwili Helen Claypoole, kobieta koło pięćdziesiątki, która i od lat przesiadywa-ła w River Club, podrywając mężczyzn i pijąc ze wszystkim, co się ruszało i co mogłobyjej postawić drinka, wyszła z toalety tak pijana, że wetknęła sobie tył sukienki w majtkii chwiejnym krokiem podeszła do stolika, gdzie czekali na nią jej towarzysze.Eva wskazała na nią. Masz tu wolną kobietę.Nikogo nie obchodzi, gdzie się podziewa i nikt jej niesprawdza możesz być tego pewna.Idgie popatrzyła na Helen z rozmazaną szminką i włosami opadającymi na twarz,patrzącą na mężczyzn przekrwionymi, nie widzącymi oczami. Muszę lecieć powiedziała Idgie. Muszę to przemyśleć. No, przydałoby się.Dwa dni pózniej Ruth dostała starannie napisany na maszynie liścik: Jeżeli uwięziszw klatce dzikie zwierzę, możesz być pewna, że umrze, ale jeżeli wypuścisz je na wolność,w dziewięciu przypadkach na dziesięć wróci do domu.Ruth zadzwoniła do Idgie po raz pierwszy od trzech tygodni. Dostałam twój liścik i pomyślałam sobie, że może powinnyśmy przynajmniej po-rozmawiać.Idgie aż zadrżała z radości. To byłoby wspaniale.Zaraz tam będę. I wybiegła, obiecując sobie, że jeśli bę-dzie trzeba, przysięgnie na Biblię Scrogginsa, że już nigdy nie okłamie Ruth.Kiedy skręciła za róg i zobaczyła dom Cleo i Ninny, przyszła jej do głowy pewnamyśl.Co za liścik? Ona przecież nie wysłała żadnego liścika.193 WIADOMOZCI BIRMINGHAM15 pazdziernika 1947Jednoręki obrońca prowadzi drużynę do zwycięstwaWynikiem 27 do 20 dla Whistle Stop, remisując 20 do 20 przez całą czwartą część,zwycięstwo Whistle Stop nadeszło dzięki zapierającemu dech w piersiach czterdziesto-trzyjardowemu wyścigowi z piłką w wykonaniu jednorękiego obrońcy z Whistle Stop,Buddy ego (Kikutka) �readgoode a. Kikutek jest naszym najcenniejszym zawodnikiem powiedział dziś w wywiadzietrener Delbert Naves. Zaważyło tu jego dążenie do zwycięstwa i duch współzawodnic-twa.Pomimo swego kalectwa przyczynił się do zdobycia 33 z 37 planowanych nagródw tym roku.Potrafi w niespełna dwie sekundy przechwycić piłkę w środku pola i za-trzymać ją przy sobie, a jego szybkość i precyzja są zdumiewające.Ten czwórkowy uczeń jest również pierwszorzędnym zawodnikiem w drużynie ba-seballa i koszykówki.Jest synem pani Ruth Jamison z Whistle Stop.Kiedy go spytaliśmy,w jaki sposób osiągnął takie mistrzostwo w sporcie, powiedział, że to jego ciocia Idgie,która pomagała go wychowywać, nauczyła go wszystkiego, co wie o futbolu.194KAWIARNIA WHISTLE STOPWHISTLE STOP, ALABAMA28 pazdziernika 1947Kikutek właśnie wrócił z treningu i wziął sobie coca-colę.Idgie stała za barem, ro-biąc Smokeyowi Samotnikowi drugą filiżankę kawy, i kiedy ją mijał, powiedziała: Chcę z tobą pogadać, młody człowieku. Oho pomyślał Smokey i schował głowę w placek. Co ja takiego zrobiłem? zapytał Kikutek. Przecież ja nic nie zrobiłem. Tak tylko ci się wydaje, mały przerwała Kikutkowi, który wówczas miał metrosiemdziesiąt i już się golił. Chodzmy na zaplecze.Poszedł za nią powoli i usiadł przy stole. Gdzie mama? Wyszła do szkoły na zebranie.No, młody człowieku, co takiego powiedziałeś Peg-gy dziś po południu?Kikutek zrobił minę niewiniątka. Peggy? Jakiej Peggy? Wiesz, jakiej Peggy.Peggy Hadley. Nic nie powiedziałem. Nic nie powiedziałeś. Nie. To jak myślisz, dlaczego nie więcej jak godzinę temu przyszła do kawiarni, pła-cząc jak bóbr? Nie wiem.Skąd mam wiedzieć? A nie prosiła cię, żebyś z nią poszedł po południu na tańce do Sadie Hawkins? No, może i tak, nie pamiętam. I co jej powiedziałeś?195 Oj, ciociu Idgie, nie chce mi się z nią chodzić na tańce To jeszcze dzieciak. Co jej powiedziałeś? Powiedziałem, że jestem zajęty, czy coś w tym rodzaju.Zresztą to i tak wariatka. Panie szanowny, pytam, co powiedziałeś tej dziewczynie. Ojej, tylko żartowałem. %7łartowałeś, co? A mi się widzi, że odgrywałeś przed swoimi kumplami straszne-go twardziela [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy