Farmer Philip Jose Ciala wiele cial

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Straż ruszyła za nim w pełnej szacunku odległości.Na łące stało mniej więcej czterdzieści namiotów, w ich cieniu trzykrotnie więcej lu-dzi spało głębokim snem.Ludzie na razie go nie obchodzili.Chciał porozmawiać z za-mkniętą w klatce dziewczyną.Interesował się nią od czasu, gdy zamieszkał w BiałymDomu.Kim jest? Dlaczego ją więziono? Na wszystkie te pytania odpowiadano mu do-tychczas doprowadzającym do furii stanie się, co ma się stać.Pamiętał, że spojrzał nanią tuż przed spotkaniem z Dziewicą, Wielką Kapłanką.Wspomnienie obudziło w nimcień wstydu, który odczuwał wcześniej, uczucie to minęło jednak szybko.Klatka na kółkach stała w cieniu rzucanym przez rozłożysty platan.Opodal pasł sięciągnący ją jeleń.W zasięgu słuchu nie było żadnego strażnika.Dziewczyna siedziała na kibelku w kącie klatki.Obok stał wieśniak i, czekając ażskończy, spokojnie palił długie cygaro.Miał pózniej wyciągnąć nocnik z wnęki podstołkiem i zanieść cenne odchody na swoje pole, by je użyznić.Dziewczyna ubrana była w dżokejską czapeczkę z długim daszkiem, szarą koszulę i,jak wszystkie maskotki, sięgające do połowy łydki spodnie, opuszczone teraz do kostek.Zwiesiła głowę, ale Stagg nie sądził, by było to spowodowane wstydem wynikającymz konieczności publicznego załatwiania potrzeb fizjologicznych; zbyt dobrze znał bez-pretensjonalny, zwierzęco naturalny sposób życia tych ludzi.Mieli swoje przyzwyczaje-nia i odczuwali wstyd, lecz nie z powodu publicznego wypróżnienia.Pod dachem klatki wisiał ciasno zwinięty hamak.W jednym rogu stała szczotka dozamiatania, a w drugim przykręcona do podłogi sza4�a, zawierająca prawdopodobnieśrodki higieny, o czym świadczyła stojąca w pobliżu na półce miednica i wiszące obokręczniki.Stagg jeszcze raz spojrzał na tabliczkę, górującą nad klatką jak płetwa rekina: MA-SKOTKA, POJMANA W NAPADZIE NA CASEYLAND.Co to znaczy? Słyszał już, żeDeCeańczycy nazywali maskotkami ludzkie dziewice.Słowo Dziewica zarezerwo-wane było dla kapłanek-panien.Ale poza tym nie wiedział nic. Cześć powiedział.Dziewczyna drgnęła, jakby przerwał jej drzemkę.Miała piękne, ciemne oczy i ślicz-ną twarz o drobnych rysach.Z natury była blada, a widząc kto się do niej zwraca, zbla-dła jeszcze bardziej i szybko odwróciła głowę. Powiedziałem ci cześć.Jesteś niema? Nie bój się, nie zrobię ci krzywdy. Nie zamierzam z tobą rozmawiać, ty bestio odezwała się dziewczyna drżącymgłosem. Wynoś się!Stagg powoli zbliżał się do klatki, lecz słowa te zatrzymały go w miejscu.Oczywiście widziała to, co zdarzyło się zeszłej nocy.Gdyby nawet odwróciła głowę i zamknęła42oczy, to i tak musiała słyszeć wrzaski.A ciekawość kazała jej zapewne zerkać na uroczy-stość, przynajmniej od czasu do czasu. Nic nie mogłem na to poradzić.To przecież nie ja, to te rogi dotknął ich pal-cem te rogi zmieniają mnie w bydlę.Nie jestem sobą. Wynoś się! Nie zamierzam z tobą rozmawiać.Jesteś pogańskim diabłem! Czy dlatego, że chodzę nago? Mogę włożyć kilt. Wynoś się!Jeden ze strażników podszedł bliżej. Wielki Rogaczu, pragniesz tej dziewczyny? Będziesz ją miał; nie teraz jednak.Nieprzed końcem podróży.Ale Wielka Biała Matka ostatecznie ci ją ofiaruje. Chciałem z nią tylko porozmawiać.Strażnik uśmiechnął się obleśnie. Ogień rozpalony pod tą śliczną piczką pewnie zmusiłby dziewczynę do gadania.Niestety, nie wolno nam jej torturować.Jeszcze nie.Stagg odwrócił się tyłem do klatki. Znajdę jakiś sposób, żeby ją zmusić do gadania.Pózniej.Teraz chcę jeszcze tro-chę zimnego piwa.Nie troszcząc się o to, że budzi cały obóz, strażnik z całej siły dmuchnął w gwizdek.Zza namiotu wybiegła dziewczyna. Zimne piwo wrzasnął strażnik.Dziewczyna wbiegła do namiotu i po chwili pojawiła się z tacą, na której stał mie-dziany dzban.Jego ścianki błyszczały wilgocią.Stagg wziął dzban i zapominająco dziewczynie podniósł go do ust.Opuścił pusty. Dobre było powiedział głośno. Ale piwo tylko człowieka rozdyma.Macietrochę błyskawicy na lodzie? Oczywiście, sire.Dziewczyna wróciła do namiotu wynosząc po chwili dwa srebrne dzbany.Jedenz nich wypełniony był kostkami lodu, drugi czystą whisky.Wlała whisky na lód i po-dała dzban Staggowi.Nim odstawił naczynie na tacę, wypił połowę.Strażnik zaniepokoił się. Wielki Rogaczu, jak tak dalej pójdzie będziemy musieli wnieść cię do miasta. Słoneczny Bohater może pić za dziesięciu powiedziała dziewczyna i nadalbędzie w stanie jednej nocy poprzerywać sto maskotek.Stagg roześmiał się hałaśliwie, jakby zagrzmiały trąby. Oczywiście, śmiertelniku.Nic o tym nie wiedziałeś? A poza tym, po co być Wiel-kim Rogaczem, jeśli nie dostaje się tego, czego się pragnie? Wybacz mi, panie usprawiedliwiał się strażnik [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy