Dziennik Trojkowej Bridget Jones czyli Brygidy Janoskiej red H Gizy (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Właściwie było fatalnie.Prawdę mówiąc, byłotak, że teraz mogłam już tylko umrzeć.Suknia wziąwszy pod uwagę szamotaninęz Olem była w strzępach. Niech żywi nie tracą nadziei.Szybko wypiłam kilka kieliszków wina i chyba cośjeszcze, żeby zapomnieć o tym, że to nie moja suknia jest w strzępach, tylko pożyczonaod Ani.Ktoś spinał mi suknię szczęśliwie znalezioną agra4�ą, aby nie opadła ze mniezupełnie.8.47.Obudziłam się z głową na stole i nie mogłam sobie przypomnieć, jak się zna-lazłam w mieszkaniu Konrada.Ciągle niedziela9.00.Wiem już, że jestem w mieszkaniu Konrada, tego od gry wstępnej.Nie wiemtylko, czy dopuściłam do niej czy nie! I najgorsze jest to, że nie wiem, jak się dowie-dzieć!9.10.Nie wiem, jak się stąd wydostać, i nie wiem, w co się ubrać! Gdybym nałożyłapodartą sukienkę, której dekolt kończył się już zdecydowanie poniżej pośladków (jejprojektant to chyba gej, bo tylko oni potrafią tak zaprojektować ekscentryczną suknię,która na dodatek ma ciąg dalszy!), ściągnęłabym na siebie klątwę śpieszących do ko-ścioła porządnych ludzi, którzy nie łajdaczą się po balach.Ja chcę do wanny! Do mojejwanny! Azy płyną mi ciurkiem, ale nie szlocham, nie pociągam nosem, żeby nie obu-dzić tego faceta, z którym nic mnie nie łączy! Na stole w kuchni zostawiam wizytów-kę, ze starannie zamazanym numerem mojego telefonu, na której napisałam: Dziękujęza nocleg! Z braku własnej, nadającej się do użycia garderoby, rekwiruję Twoją koszulę.Jakoś Ci ją oddam.Straszna pustka zagwizdała we mnie po napisaniu tych słów.9.15.Wymykam się boso na korytarz.Bezszelestnie zamykam za sobą drzwi i wkła-dam pantofle.Nie mogę nawet zamówić taksówki przez moją komórkę, bo nie znamadresu.9.20.Ukrywam się w bramie.Na dzwięk nadjeżdżającego samochodu wyskakujęz bramy i.szybko chowam się z powrotem, bo to nie taksówka.Po przeciwnej stronieulicy zebrał się spory tłumek, który z zainteresowaniem obserwuje tę moją coraz bar-dziej chaotyczną choreografię.Pod koszulą Konrada zamotałam sobie na biodrach po-życzoną suknię Ani, która zresztą opadła wdzięcznie, kiedy wyskoczyłam kolejny razz wrzaskiem: Halo! Taxi!? Tak wołają w filmach wszystkie zdesperowane dziewczyny.Tylko kto ich słucha?!9.22.Wskakuję do taksówki, podaję adres i zamykam oczy.Nie chcę widzieć obser-wującego mnie w lusterku kierowcy.539.38.Nie jest zle.Dojeżdżam do domu.9.40.Jest zle.Przed domem stoi pani Lodzia spod dziesiątki lat siedemdziesiąt.Właśnie wracała z kościoła i zobaczyła zatrzymującą się pod blokiem taksówkę. Wychodzę za mąż, kochaniutka! piszczy radośnie na mój widok. To jużpiąty raz! dodaje z dumą.No i proszę mi powiedzieć, czy istnieje sprawiedliwość na tym świecie? Jedni mająpo pięciu mężów, a inni wcale! Tak dla celów statystycznych chciałabym wiedzieć, iluich miała moja sąsiadka, będąc przed trzydziestką.Zabrakło mi odwagi, żeby zapytać.Wiem, że powinnam się cieszyć szczęściem pani Lodzi, ale nie mogę! Jestem totalniezdruzgotana. Czy nie podwiewa pani za bardzo, kochaniutka? mówi pani Aodzią zatroska-nym głosem i patrzy na koszulę, która ledwo zakrywa mi pupę. Trzeba dbać o jajniki dodaje z miną eksperta i oddala się z godnością.9.42.Dopadam windy.Pusta.Jestem bezpieczna.Kiedy zatrzymuje się na trzecim,zza drzwi słyszę miauczenie Wacka.Ręce mi się trzęsą jak złodziejowi, nie mogę zna-lezć kluczy.Wysypuję zawartość torebki na wycieraczkę: pomadka, kredka, róż, perfu-my, tusz, puder, zapasowa para rajstop i cała masa zapisanych serwetek.Co ja zrobiłamz kluczami? Musiałam zatrzasnąć drzwi, kiedy wybiegłam wczoraj spózniona.A możesą u Konrada? O nie! Za żadne skarby świata tam nie wrócę! Wolę resztę życia spędzićna wycieraczce pod własnymi drzwiami. Całuję rączki szanownej pani mlasnęło mi nagle nad uchem. Boże! Ale mnie pan przestraszył! To nasz cięć, pan Janek z parteru! Skąd siętu wziął o tej porze! Tak rano na spacerek? A może już ze spacerku? Przygląda mi się z obleśnymuśmiechem. Wie pan, w Polsce to już nawet nie można sobie postać pod własnymi drzwiami,bo od razu znajdzie się ktoś, kto wsadza nos w nie swoje sprawy staram się mówićspokojnie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy