Eco Umberto Zapiski na pudelku od zapalek (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Podróż do Nowego Jorku to 12 godzin.Wychodzi w sumie 8094 godziny.Jeśli odejmiemy tę liczbę od 8760 godzin w roku,pozostanie reszta wynosząca 666 godzin, to znaczy godzina i czterdzieści dziewięć mi-nut dziennie, i ten czas poświęciłem na seks, spotkania z przyjaciółmi i krewnymi, po-grzeby, wizyty u lekarza, zakupy, sport i życie kulturalne.Jak widać, nie wliczyłem tutajczasu lektury tekstów opublikowanych (książek, artykułów, komiksów).Zakładając, żeczytałem podczas podróży, a więc przez 323 godziny, z szybkością jednej strony na pięćminut (samo czytanie plus notatki), mogłem przeczytać 3876 stron, co odpowiada 12,92książek po 300 stronic każda.A papierosy? Jeśli uznamy, że znalezienie paczki, zapale-nie i zgaszenie zajmuje pół minuty, przy sześćdziesięciu papierosach dziennie da to 182godziny.Jak je wygospodarować? Muszę rzucić palenie.(1988)50JAK KORZYSTA Z TAKS�WKIW momencie, kiedy człowiek wsiada do taksówki, rodzi się problem ułożenia so-bie poprawnych stosunków z taksówkarzem.Jest to osobnik, który okrągły dzień spę-dza za kierownicą, i to w warunkach ruchu miejskiego czynność prowadząca do za-wału serca albo załamania nerwowego i jest w bezustannym konflikcie z innymi kie-rowcami.W wyniku tego jest znerwicowany i nienawidzi wszystkich stworzeń antro-pomorficznych.Skłania to osoby ceniące radical chic do wyrażania opinii, że wszyscytaksówkarze to faszyści.Tak jednak nie jest, taksówkarza nie interesują zagadnienia ide-ologiczne, nie cierpi manifestacji organizowanych przez związki, ale dlatego, że tamu-ją ruch uliczny, nie zaś ze względu na barwy polityczne.Takie same uczucia żywiłby dodefilady balilla.* Pragnie jedynie silnego rządu, który postawiłby pod ścianę wszystkichkierowców prywatnych i ustanowił rozsądną godzinę policyjną od szóstej rano do pół-nocy.Jest mizoginem, ale tylko w stosunku do kobiet wyruszających na miasto.Jeśli sie-dzą w kuchni gotów jest je tolerować.Włoscy taksówkarze dzielą się na trzy kategorie.Na tych, którzy podczas kursu wy-powiadają powyższe poglądy; tych, którzy zaciekle milczą, demonstrując swoją mizan-tropię poprzez prowadzenie samochodu; tych wreszcie, którzy rozładowują napięcieprzez czystą narrację, opowiadając, co się im przytrafiło z jakimś pasażerem.Chodzi tu-taj o całkowicie pozbawione znaczenia przenośnego tranches de vie , które, opowie-dziane w barze, kazałoby właścicielowi wyrzucić narratora za drzwi, z wyjaśnieniem, żenajwyższy już czas iść do łóżka.Ale taksówkarz uważa je za ciekawe i zaskakujące, do-brze więc komentować je często: Patrzcie, co za ludzie, czego się człowiek nasłucha,naprawdę to się panu zdarzyło? Tego rodzaju uczestniczenie w rozmowie nie wyrywataksówkarza z jego konfabulacyjnego autyzmu, ale sprawia, że czujesz się lepszym czło-wiekiem.Kiedy w Nowym Jorku Włoch, przeczytawszy na plakietce nazwisko w rodzaju DeCutugnatto, Esippositto, Perquocco, ujawnia swoją narodowość, naraża się na poważneniebezpieczeństwo.Taksówkarz zaczyna bowiem przemawiać jakimś językiem, które-go nigdy nie słyszałeś, i okropnie się obraża, jeśli go nie rozumiesz.Musisz natychmiast*Chodzi o dziecięcą organizację faszystowską z okresu faszyzmu.Przyp.tłum.51wyjaśnić po angielsku, że mówisz wyłącznie dialektem ze swoich stron.Zresztą taksów-karz jest i tak przekonany, że teraz naszym językiem narodowym jest angielski.Ogólniejednak rzecz biorąc taksówkarze nowojorscy noszą nazwiska żydowskie albo nieżydow-skie.Ci z nazwiskami żydowskimi są reakcjonistami i syjonistami.Ci z nazwiskami nie-żydowskimi są reakcjonistami i antysemitami.Nie wygłaszają twierdzeń, żądają dekla-racji.Trudno jest przyjąć właściwą postawę wobec tych, którzy noszą nazwiska kojarzą-ce się niejasno z basenem śródziemnomorskim albo rosyjskie, gdyż wtedy nie wiadomo,czy są %7łydami, czy nie.Aby uniknąć incydentów, należy wtedy powiedzieć, że zmieniłeśzamiar i nie chcesz już jechać na skrzyżowanie Siódmej z Czternastą, ale na CharltonStreet.Taksówkarz wpada we wściekłość, staje i wyrzuca cię z wozu, gdyż taksówkarzew Nowym Jorku znają tylko ulice opatrzone numerami, tych zaś z nazwami nie.Natomiast taksówkarz paryski nie zna żadnych nazw.Jeśli poprosisz, żeby zawiózłcię na place Saint-Sulpice, dowozi cię pod Odeon, mówiąc, że nie wie, jak jechać dalej.Przedtem jednak będzie długo lamentował nad twoimi żądaniami, nie szczędząc róż-nych ,,ah, ca monsieur, alors. Na propozycję, żeby zajrzał do planu miasta, albo nie od-powiada, albo daje do zrozumienia, że jeśli potrzebna ci konsultacja bibliograficzna, po-winieneś zwrócić się do archiwisty paleografa z Sorbony.Osobną kategorię stanowią lu-dzie Wschodu; niezwykle serdecznie zapewniają, że nie masz się czym przejmować, żezaraz znajdą wskazane miejsce, potem objeżdżają trzykrotnie wielkie bulwary, a wresz-cie pytają, czy zrobi ci jakąś różnicę, jeśli zamiast na Gare du Nord zawiozą cię na Garede l Est, bo przecież i tam nie brak pociągów.W Nowym Jorku nie możesz wezwać taksówki telefonicznie, chyba że należysz dojakiegoś klubu.W Paryżu owszem.Tyle że i tak nie przyjedzie.W Sztokholmie możeszkorzystać wyłącznie z taksówki wezwanej telefonicznie, gdyż nie ufają pierwszemu lep-szemu z ulicy.%7łeby jednak uzyskać odpowiedni numer telefonu, musisz zatrzymaćprzejeżdżającą taksówkę, której kierowca jest jednak, jak się rzekło, nieufny.Taksówkarze niemieccy są uprzejmi i nienaganni, milczą, naciskają tylko pedał gazu.Kiedy wysiadasz blady jak ściana, rozumiesz już, dlaczego przyjeżdżają pózniej na wy-poczynek do Włoch i jadą ci przed nosem sześćdziesiątką pasem szybkiego ruchu.Wyścig taksówkarza z Frankfurtu w porsche i taksówkarza z Rio w poobijanymvolkswagenie wygrałby jednak taksówkarz z Rio, między innymi dlatego, że nie zatrzy-muje się na światłach.Gdyby się zatrzymał, podjechałby inny poobijany volkswagen,pełen chłopców, którzy natychmiast wyciągnęliby ręce i zabrali mu zegarek [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy