[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dlatego 10minut leżenia na stole, kiedy nauczyciel inicjuje w nas wydłuża-nie się i rozprzestrzenianie całego ciała, znacznie pomaga w dal-szej pracy.Uczestnictwo ucznia w pracy na stole ma charakterpasywny.Dla wielu osób w początkowym etapie pracy jest tojedyny moment kiedy są w stanie nie pomagać", nie reagować42Rola nauczycielana chęć podniesienia ręki lub opuszczenia nogi w momenciekiedy zauważają, że zamierza to zrobić nauczyciel.Pozwolenienauczycielowi, aby za nas wykonywał dany ruch prowadzi douświadomienia sobie, ile zbędnych napięć wprowadzamy zwykledo swoich działań.Pozycja aktywnego wypoczynku"Codzienne leżenie na podłodze, w pozycji znanej z pracy na stoleniezbędne jest dla utrwalenia nowych doznań poznawanychpodczas lekcji.Dokładny opis tego ćwiczenia ma na celuumoż-liwienie stosowania go przez osoby, którym do tej pory TechnikaAlexandra nie była znana.Jest to pozycja na wznak" z głowąopartą na książkach i kolanami uniesionymi do góry.Rys.8.Pozycja aktywnego wypoczynku".Oparcie dla głowy potrzebne jest, aby umożliwić odciążeniekręgosłupa szyjnego oraz poluznienie i wydłużenie skur-czonych tylnych mięśni szyi.Najlepiej stosować w tym celukilka książek w miękkiej okładce, ale nie miękkich podgłów-ków, które poddają się ciężarowi głowy i naciskowi spiętychmięśni szyi.43Technika Alexandra" Dłonie spoczywające na kolcach biodrowych i łokcie odsuniętemożliwie jak najdalej tułowia mają wspomagać otwieraniesię"klatki piersiowej i zapobiegać częstej tendencji do kuleniai kurczenia ramion." Nogi z kolanami uniesionymi do góry umożliwiają lepszykontakt kręgosłupa lędzwiowego z podłogą.Stopy przylegającedo podłoża,rozstawione są mniej więcej na szerokość bioder,umożliwiając w ten sposób równomierne rozłożenie pracy mię-śni nóg.Leżenie w tej pozycji ma mieć charakter aktywnego wypoczynku.Nie chodzi tu o oklapnięcie, czy oddanie się całkowitemu relak-sowi,lecz o świadome skierowanie myśli w stronę poluznienianiepotrzebnych napięć.Dobrze więc, aby oczy pozostawały otwar-te, a wzrok padający na przedmioty wokół przypominał nam gdziejesteśmy i co robimy.Uwagę należy zwracać w stronę własnegociała, mięśni, odległości pomiędzy stawami.Podczas leżenia zaleca się myślowe nadawanie sobie kierun-ków,oznaczonych na rysunku strzałkami, a znanych również z lekcji" szyja swobodna" głowa do przodu i do góry (w pozycji poziomej będzie to głowa do przodu i w kierunku od tułowia")" plecy wydłużają się i rozszerzająNiektórym osobom pomagają wizualizacje, np.wyobrażanie so-bie, że głowa jest piłką plażową unoszącą się na wodzie i od-pływa od tułowia,lub że klatka piersiowa uśmiecha się.Zaleca się odpoczynek w takiej pozycji przynajmniej razdziennie przez 10-15 minut (ale nie więcej niż 20 minut, aby niedoprowadzić do zastygnięcia" w bezruchu).Ponieważ wieleosób nie potrafi znalezć nawet 10 minut w swym pełnym zajęćdniu i w związku z tym często zapomina lub odkłada na potem"to ćwiczenie, warto stosować je regularnie np.rano lub popowrocie z pracy, czy też wieczorem przed snem.Początkowoważne jest wejście w nawyk" nowego sposobu odpoczywaniai korzystne są nawet 3-4 minuty leżenia na podłodze, połączonez rozmową przez telefon lub słuchaniem radia.44Rola nauczycielaTen sposób leżenia na podłodze ma na celu uświadomienieuczniowi, już po pierwszych zajęciach, że do pewnego stopniasam może przywrócić sobie zdolność doznawania swobody i peł-nej przestrzeni ciała poznawanych podczas lekcji.Czytelnikom proponuję indywidualną eksplorację zalet tegorodzaju odpoczynku.Warto spróbować położyć się tak, kiedypoczujemy zmęczenie, brak energii lub powrót nękających nas odjakiegoś czasu bólów (mam na myśli drobne problemy, z któryminauczyliśmy się żyć lub chwilowe niedomagania.) Zwróćmyuwagę, że często odczuwając ból czy dolegliwość jakiegoś organulub miejsca, kulimy się lub ściskamy, ograniczając jeszcze bardziejjego przestrzeń
[ Pobierz całość w formacie PDF ]