[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Nowe wrażenia zmysłowe są podobne do padającego deszczu, który wypełnia koleiny wyrzeźbione przez wcześniejsze opady.Owe szlaki wodne w mózgu są właśnie wyznawanymi przez nas przekonaniami Dzięki powyż­szym rozważaniom możemy zrozumieć, dlaczego George i Bili z przykładu opisanego w poprzednim rozdziale odmiennie zareagowali na ten sam komunikat, odmiennie oceniali samych siebie, inaczej się zachowywali, a w rezul­tacie osiągnęli rożne wyniki.Nie wszystkie nasze doświadczenia mają charakter osobistych przeżyć.Czytamy książki, oglądamy telewizję i poznajemy inne środowiska, tj.indywidualne mapy innych ludzi.Jednakże gromadzona wiedza zawsze odbiera­na jest przez ten sam układ połączeń neuronalnych, którym posługiwaliśmy się, kiedy na szkolnym boisku ktoś kopnął nas w kostkę lub gdy czekaliśmy stremowani na swój pierwszy występ podczas szkolnej akademii.Z chwilą zarejestrowania przez mózg doświadczenia „z drugiej ręki" przestają rożnie się od przeżyć osobistych.Czasami nie jesteśmy pewni, czy określone wspo­mnienie dotyczy wydarzeń rzeczywistych, wyobrażonych czy może przeżyć ze snu.W najlepszym razie przechowywane w pamięci informacje ulegają zniekształceniu wówczas, gdy przywołujemy wspomnienie i próbujemy je zmienić.Przypominane wydarzenia mogą być w istocie „wspomnieniami wspomnień o wspomnieniach".Zatem sytuacje, które nigdy nie odzwiercie­dlały rzeczywistości (będąc własną, przefiltrowaną jej reprezentacją), z każ­dym kolejnym przypomnieniem odzwierciedlają ją w coraz mniejszym stop­niu.Jest rzeczą całkowicie naturalną, ze wypieramy z pamięci bolesne wydarzenia, natomiast przechowujemy w niej chwile przyjemne, które w miarę upływu lat nabierają jeszcze większego uroku.Powiedzenie „czas jest najlepszym lekarzem" odzwierciedla ów sposób zniekształcania wspomnień.Myśli, które towarzyszą nam podczas czytania książki, słuchania audycji ra­diowej lub w chwili rozmarzenia, mogą oddziaływać na ścieżki neuronalne, tworząc nowe lub zmieniając dawne przekonania w wyniku doświadczeń „po­średnich".Innym czynnikiem, kształtującym przekonania, są wyniki osiągane w przeszłości, tj.rzeczywiste osiągnięcia każdego z nas.Jeżeli twoje zvcie było jednym pasmem sukcesów, utwierdzasz się w przekonaniu, ze osiągną­łeś wysoki poziom umiejętności w wybranej dziedzinie.Należąc jednak do większości, która oprócz satysfakcji doznała również rozczarowań, możesz interpretować swoje działania dość rożnie.Oszałamiający sukces, odniesiony u progu kariery, doświadczony kolega może uznać za „szczęście debiutanta", niszcząc w ten sposób twoją wiarę w siebie, nawet jeśli była ona oparta na rzeczywistych osiągnięciach.Dotychczasowe rezultaty naszych wysiłków, nie pozostają zatem bez wpływu na obecne przekonania Owe rezultaty często kwalifikujemy jako „sukcesy" lub „porażki" Słowa te są jednak tylko subiek­tywną interpretacją obiektywnych wyników i nie znajdujemy dla niej logicz­nego, racjonalnego wytłumaczenia Nawet największe powodzenie nie skłoni pesymisty do zmiany negatywnej interpretacji własnych zachowań.Pozbawiony wiary w siebie, będzie on interpretował sukces jako „fart", nie oczeku­jąc kolejnych uśmiechów losu.I na odwrót osoba o optymistycznym nasta­wieniu znajdzie najkorzystniejsze dla siebie wytłumaczenie najdrobniejsze­go osiągnięcia, me skrępowana samospełniającą się, negatywną samooceną będzie dążyć do coraz lepszych rezultatów.Część naszych przekonań mówi o tym, co musi się wydarzyć, aby okre­ślone przeżycie sprawiło nam satysfakcję.Mają one charakter reguł, dyktujących sposób postępowania określony odpowiedzią na pytanie: „Co powinno się zdarzyć, bym czuł się kochany, wolny, bezpieczny, zdrowy itp.?" W rze­czywistości możemy doświadczać tych uczuć bez związku z jakimikolwiek szczególnymi „wydarzeniami", lecz niepotrzebnie i nieracjonalnie ogranicza­my tę zdolność, narzucając sobie pewne wartości lub kryteria.Owe przekonania-reguły („muszę być dobrym ojcem", „muszę znaleźć lepszą pracę", „muszę zdobyć kwalifikacje") mogą pomagać lub przeszkadzać w realizacji pragnień.Ograniczające cię przekonanie niemal zawsze pozostaje poza twoją kontrolą nie możesz uczynić mu zadość, toteż wpędza cię ono w coraz bar­dziej ponury nastrój.NLP proponuje radykalne podejście do tego zagadnienia, polegające na tworzeniu nowych i odrzuceniu dawnych, niepożądanych przekonań.Sposób funkcjonowania mózgu umożliwia nam kreowanie w wyobraźni dowol­nych przeżyć.Zapewne zdarzyło ci się już zmienić przekonania.Czy dziesięć lat temu me wierzyłeś w którąś z obecnych opinii o samym sobie? Czy którekolwiek z wyznawanych wówczas przekonań na temat własnej osoby nie jest dziś aktualne? Czy zmieniły się twoje poglądy na temat in­nych rzeczy, osób, miejsc, lub życia w ogolę? Jesteśmy w stanie modyfiko­wać przekonania, np.w związku ze zmianą środowiska, okoliczności lub rzeczywistych osiągnięć.Z neurologicznego punktu widzenia zmieniamy wówczas sposób wewnętrznej reprezentacji określonych zjawisk, obojętnie z jakiego powodu.Porzucamy dawne, znajome autostrady i przecieramy nowe ścieżki neuronalne.Zdolność ta me jest jednak instrumentem wyko­rzystywanym przez nas świadomie, zatem nie mam; nad nią kontroli.Dla tego tez powinniśmy zidentyfikować przekonania, które będą pobudzać nas do aktywności, i świadomie je tworzyć, posługując się technikami opisany­mi w mniejszym rozdziale.PRZEKONANIA WZMACNIAJĄCE I OGRANICZAJĄCENawet najdrobniejsze zmiany podstaw, na których ukształtowały się przekonania, mogą zaskakująco silnie wpłynąć na zachowania i osiągane rezultaty.Zależność ta wyraźniej uwidacznia się u dzieci niż dorosłych, po­nieważ są one bardziej podatne na sugestię i łatwiej zmieniają przekonania Jeżeli np.dziecko uwierzy, ze osiąga dobre rezultaty w określonej dyscyplinie sportowej lub w nauce wybranego przedmiotu, jego wyniki naprawdę się po­prawią, wzmacniając jego wiarę w siebie i motywując do dalszego wysiłku.Jak zauważyliśmy, wielu wybitnych sportowców przypisuje swoje obecne sukcesy pewności siebie lub przekonaniu na temat własnej osoby, ukształto­wanemu w dzieciństwie pod wpływem zachęty ze strony nauczyciela, rodzi­ców lub postaci naśladowanej podczas zabaw w odgrywanie ról.Tzw.wro­dzone zdolności lub talenty, np.odnoszące się do rachowania w pamięci, doskonałej znajomości ortografii lub gry na instrumentach muzycznych, nie są w pełni uzasadnione kodem genetycznym, wykształceniem lub ćwiczenia­mi [ Pobierz całość w formacie PDF ]

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • personata.xlx.pl