Dziekoński Józef Bohdan Sędziwój

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.A teraz, panie, gdzie pojedziemy? Ja bym mySla�, pozwoli pans�udze radzi�, jedxmy do Krakowa - oto w t� stron�, panie, droga do domu.- Przywi�� teraz konie - przerwa� S�dziwoj - i rozpal w�gle w kuxni, potem t� oto sztab� roz-palisz w ognisku do czerwonoSci, tylko �wawo!- Jak to - zawo�a� przera�ony Jan - panicz teraz wraca do alchemiki, teraz w tej porze? Wszel-ki duch Pana Boga chwali! Panie, Bóg nas ukarze!- Rób, co ci powiedzia�em - odrzek� surowo S�dziwoj - albo idx ode mnie.- Niech pan wybaczy - odpar� smutnie s�u��cy, a nak�adaj�c w�gle, mówi� dalej, jakby samdo siebie.- W przesz�ym tygodniu odebraliSmy ostatnie nowiny z domu.D�u�nicy zabralikopalnie w Kromo�owie.Osta� si� jedyny ju� dom po rodzicu w Krakowie i ten wynaj�ty;powróciwszy trza b�dzie pod cudzym dachem szuka� schronienia.Ha! ci�ko odpowie przedPanem Bogiem, kto tam wynalaz� to grzebanie i dmuchanie w ogniu.- A ocieraj�c r�kawem�zy poprawi� �aru.- Ju� sztaba rozpalona a� bia�a.S�dziwoj otworzy� z�ot� puszk�, dosta� z niej kawa� czerwo-nej szklistej masy, od�upa� ziarnko mniejsze od maku, zawin�� je w �ó�ty wosk i puSci� na�elazn� sztab� tak, i� w pod�u� niej sp�yn�o; i na nowo pokry� �arem i miechem d�� kaza�.S�u��cy, oswojony z doSwiadczeniami alchemicznymi, prób� jednak tego rodzaju pierwszyraz widzia�, pilnie si� wi�c przypatrywa�, lecz gdy �ywszy ogie� b�ysn�� i oSwieci� twarz S�-dziwoja puszczaj�c r�kojeS� miecha zawo�a�:- Jezus Maria! jak�e si� pan zmieni�! Ledwo oczom moim wierz�! Jakby pan przez t� jedn�noc z�ego ducha ogl�da�!Wstrz�sn�� si� m�odzieniec na to wspomnienie i cofn�� w ciemniejszy g��b kuxni.W istocie,ta jedna noc na twarzy jego wywar�a wi�kszy, cho� ró�ny, wp�yw od kilku lat �ycia.Kwitn�ca, rumiana cera, ów niepewny wyraz otwartej m�odoSci, znik�y zupe�nie.Wszystkiejego rysy nabra�y wyraxnych, sta�ych konturów; on sam czu�, i� tajemny wp�yw, jakiemuuleg�, wybi� swoje pi�tno na ca�ym jego jestestwie.- Panie! - odezwa� si� znowu s�u��cy podgarniaj�c pryskaj�ce w�gle - jak to ogie� szumii pryska, jakie to kolory doko�a �elaza igraj�, jakby kawa�ki t�czy skaka�y nad �arem.- Ju� czas, wyci�gnij sztab� i zahartuj wod�.Jan wydoby� czerwone �elazo, ostudzi� je, a przypatruj�c si� bli�ej, obróci� na drug� stron�, ude-rzy� o kowad�o, doSwiadczy� dxwi�ku, ci�aru i zdziwiony nie dowierzaj�c sam sobie krzykn��:- To z�oto!S�dziwoj zamySlony patrza� przed siebie, a Jan porównywa� ci�ar sztaby, zgina� j�, próbo-wa� pilnikiem, a� wreszcie zawo�a�:- Jakem �yw, czyste z�oto! I nie mog�c wstrzyma� d�u�ej wzruszenia Smia� si�, a mia� �zyw oczach, skaka�, Sciska� kolana swego pana, ukl�k� przed nim i z wyrazem najczulszej rado-Sci mówi�:61- Ha! wi�c si� ju� sko�czy�y twoje trudy, panie! Teraz ju� b�dziesz szcz�Sliwy! Paniczu ko-chany, teraz ju� powrócisz do ojczyzny! Bo�e mi�osierny, czy ja si� spodziewa� kiedy te cudaogl�da�! Przebacz, panie, ale ja nigdy nie wierzy� tak szczerze, aby to by� mog�o - ale terazwidz�! nie Spi�! tak jest, to z�oto! czyste z�oto, alboSmy go to ma�o przetopili! - Tak, terazju� b�dziesz szcz�Sliwy! O, wielka w panu dusza! Wynalaz�eS to, nad czym tysi�ce marnietraci g�ow� i �ywot.Ale radosne uniesienia przywi�zanego s�ugi nie rozp�dza�o ponurej chmury z czo�a m�odzie�-ca, uSmiechn�� si� z gorycz� i w ko�cu rzek� pos�pnie:- Wi�c i ty, biedny Janie, wierzysz, �e z�oto jest szcz�Sciem! A tak od najpierwszych do ostat-nich szczebli rodu ludzkiego wsz�dzie z�oto tym�e samym talizmanem czczej nazwy bez ist-nienia! I kiedy� dosi�gn� stopnia w�adzy, abym je móg� zniszczy�.62II.Mistrz Tajemnicza Scie�ka, wznosz�c si� wiedzie mnie w gór�!SzyllerNA PI�KNEJ R�WNINIE PORR�D gór otoczonej woko�o pot�nymi ska�ami, by� z jednejstrony otwór jak wielka brama do ogromnej jaskini.Przed tym wejSciem na pos�aniu z mchu le�a�a Spi�ca Arminia.Kosmopolita z za�o�onymir�kami stoj�c obok wpatrywa� si� w jej rysy.Wielka i czysta tarcza ksi�yca wolno wysuwa�asi� spoza ska� i bladym blaskiem nape�nia�a dolin�.Niebo wydawa�o si� jak niezmierny oce-an, równe, spokojne, ledwo tu i owdzie dr�a�a drobna gwiazdka.Powietrze by�o nieruchomei ciche, najmniejszy szmer �adnego ruchu nie objawia�.Naoko�o ska�y i t�um rozproszonychkamieni ostry cie� rzuca�y, wydaj�c si� niby pomnikami grobowymi; a jakby na tej doliniewiecznego milczenia i ludzie przerywa� ciszy nie zdo�ali, tych dwoje nieruchomych niczymnie zdradza�o �ycia.Na zawsze jednostajnym, niezmiennie pogodnym czole Kosmopolity dziS pierwszy raz od lattylu osiad�a troska i oczy jego przy�mi�a.Arminia niebia�sk� niewinnoSci� twarzy podobnaby�a do anio�a, którego by grom Smierci Sród modlitwy uderzy� i odebra� �ycie nie Smiej�czetrze� wyrazu Swi�tego uniesienia.M�drzec wreszcie odwróci� oczy od czaruj�cego wido-ku, przykry� Spi�c� przejrzyst� zas�on� i wolno wszed� do jaskini.W g��bi wytryska� zdrój i okr��aj�c jedn� Scian� p�yn�� cicho i nikn�� Sród ciemnych i corazzni�aj�cych si� ska�.Kosmopolita wyj�� dziwnego kszta�tu przejrzyst� flaszk�, odetka� j�i wyla� p�yn w niej zawarty w zdrój.W tej chwili buchn�� p�omie� b��kitny i w ognistych j�-zykach to unosi� si� w powietrzu i wybiega� a� za Sciany ska� na zewn�trz, to znów p�yn�c nawodzie gin�� razem ze strumieniem w ciemnych otworach w g��bi góry.Od fantastycznychszczerbów i za�ama� Scian niezmiernej jaskini uderzy�a ra��ca jasnoS�.M�drzec zrzuci� wielki p�aszcz, którym by� obwini�ty, odkry� g�ow�, wyst�pi� bardziej na Sro-dek, zwyk�ym spokojnym g�osem wyrzek� kilka wyrazów w nieznanym j�zyku, który pewniepo raz pierwszy odbi� si� od ska� w tym samotnym schronieniu [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy