[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Dawid uprawia dla rozrywki literaturÄ™, ale w istocie pÄ™dzi szczęśliwy i peÅ‚en wywczasówżywot wÅ‚aÅ›cicieli ziemskich.Pożegnawszy siÄ™ niepowrotnie ze sÅ‚awÄ…, przeniósÅ‚ siÄ™ rezolutniew krainÄ™ marzycieli i kolekcjonerów i poÅ›wiÄ™ca siÄ™ entomologii, bada tak tajemnicze do dziÅ›dnia przeobrażenia owadów, znanych nauce jedynie w swej ostatniej postaci.99Wszyscy sÅ‚yszeli o sukcesach Petit Clauda jako generalnego prokuratora; jest rywalemsÅ‚ynnego Vineta z Provins, ambicjÄ… zaÅ› jego jest zostać prezydentem sÄ…du apelacyjnego wPoitiers.Cérizet, czÄ™sto skazywany za przestÄ™pstwa polityczne, odegraÅ‚ rolÄ™ dość gÅ‚oÅ›nÄ….NajÅ›miel-szy ze straceÅ„ców partii liberalnej, zyskaÅ‚ sobie przydomek Odważnego Cérizeta.Zmuszonyprzez nastÄ™pcÄ™ Petit Clauda do sprzedaży drukarni, szukaÅ‚ na prowincjonalnej scenie nowejegzystencji, którÄ… aktorski jego talent mógÅ‚ uczynić Å›wietnÄ….Znajomość z mÅ‚odÄ… aktoreczkÄ…staÅ‚a siÄ™ musowym powodem wyprawy do Paryża celem szukania u nauki Å›rodków przeciwcierpieniom miÅ‚oÅ›ci, podczas którego to pobytu próbowaÅ‚ spieniężyć w tym mieÅ›cie faworypartii liberalnej.Co siÄ™ tyczy Lucjana, powrót jego do Paryża należy do innej opowieÅ›ci25.1835 184325Dalsze koleje i koniec Lucjana znajdzie Czytelnik w powieÅ›ci Blaski i nÄ™dze życia kurtyzany , ,,Jak kochajÄ…ladacznice , Po czemu miÅ‚ość wypada starcom.(Przyp.tÅ‚um.)100* * *Honoriusz Balzac (1799 1850) postanawiajÄ…c w r.1832 skomponować z wszystkich swo-ich powieÅ›ci i opowiadaÅ„ już napisanych lub dopiero planowanych olbrzymi fresk historiii obyczajów współczesnego mu francuskiego spoÅ‚eczeÅ„stwa nazwaÅ‚ tÄ™ caÅ‚ość KomediÄ… ludz-kÄ….TytuÅ‚ nasycony ironiÄ… nawiÄ…zuje do arcydzieÅ‚a Dantego, lecz Balzac Å›ciÄ…gnÄ…Å‚ wszystkiekrÄ™gi Dantejskich niebios i piekieÅ‚ na ziemiÄ™, na bardzo konkretny grunt i w Å›ciÅ›le okreÅ›lonewarunki swojej epoki.ZaludniÅ‚ scenÄ™ tej Komedii ludzkiej paru tysiÄ…cami postaci z wszyst-kich prowincji Francji i z jej stolicy, z wszystkich Å›rodowisk i warstw spoÅ‚ecznych.Postacie teukazujÄ… siÄ™ w różnych tomach w różnych momentach swego życia, każda ma wÅ‚asnÄ… biogra-fiÄ™, wÅ‚asnÄ… rolÄ™ w różnych scenach komedii , a wszystkie tchnÄ… takÄ… peÅ‚niÄ… życia, że zarów-no w wyobrazni autora, jak czytelników staÅ‚y siÄ™ bardziej rzeczywiste od zwykÅ‚ych otaczajÄ…-cych nas Å›miertelników.Jak stwierdziÅ‚ znakomity polski balzakista Tadeusz %7Å‚elenski Boy, naprawdÄ™ ocenić wiel-kość dzieÅ‚a Balzaka można dopiero rozpatrujÄ…c je w caÅ‚oÅ›ci.Lecz ta caÅ‚ość to wedÅ‚ug katalo-gu zestawionego przez autora w 1845 r.sto trzydzieÅ›ci siedem tytułów, z których Balzac zdÄ…-żyÅ‚ napisać dziewięćdziesiÄ…t sześć, nim przedwczesna Å›mierć wytrÄ…cila mu pióro z pracowitejrÄ™ki.SÄ… w tym pozycje sÅ‚absze i arcydzieÅ‚a, epizody luzno zwiÄ…zane z caÅ‚oÅ›ciÄ… i ogniwa za-sadnicze, skupiajÄ…ce główne wÄ…tki i odzwierciedlajÄ…ce myÅ›l przewodniÄ….Takie zasadniczeogniwo stanowiÄ… trzy powieÅ›ci: Dwaj poeci , Wielki czÅ‚owiek z prowincji w Paryżu i Cierpienia wynalazcy w wiÄ™kszoÅ›ci wydaÅ„ dzieÅ‚ Balzaka objÄ™te wspólnym tytuÅ‚em: Stracone zÅ‚udzenia.ZmÄ™czony życiem paryskim, Balzac czÄ™sto wyjeżdżaÅ‚ na prowincjÄ™, do przyjaciół, u którychodpoczywaÅ‚ albo pracowaÅ‚.Mimo zawodów doznawanych w stolicy nie byÅ‚y to jednak wy-prawy tragiczne, eskapady czÅ‚owieka zrozpaczonego, jak powrót Lucjana do Angoulême, wtrzecim skrzydle tryptyku Straconych zÅ‚udzeÅ„. Cierpienia wynalazcy mogÅ‚yby równie dobrze nosić tytuÅ‚ Wielki czÅ‚owiek z Paryża naprowincji.O ile jednak na poczÄ…tku, w Dwóch poetach , Lucjan mógÅ‚ wydawać siÄ™ tylkobohaterem komedii, dość na pozór niewinnej, teraz, po półtorarocznej niebytnoÅ›ci,przypomina marionetkÄ™ z okrutnej tragifarsy.FaÅ‚szywy entuzjazm współziomków witajÄ…cychLucjana jako luminarza literatury i gwiazdÄ™ salonów stoÅ‚ecznych, wyzwala w nim do resztywrodzone mu pozerstwo.Tu, w miasteczku, komplementowany i fetowany, poczuÅ‚ siÄ™ wreszciekimÅ› takim, jak de Marsay czy de Trailles, którzy tam, na arystokratycznych przyjÄ™ciach w101Faubourg Saint Germain lekceważyli go lub nie dostrzegali w ogóle.W Angoulême dmie siÄ™,zadaje szyku, Å›lepy na pozastawiane naÅ„ puÅ‚apki.A tymczasem prowincjonalni intryganci,perfidiÄ… i jadem nie ustÄ™pujÄ…cy paryskim, cierpliwie i skutecznie prowadzÄ… do kompromitacjinaiwnego kabotyna.Straciwszy nawet szacunek swojego arcyuczciwego szwagra, na któregonie ze zÅ‚ej woli, ale przez gÅ‚upotÄ™ Å›ciÄ…gnÄ…Å‚ nieszczęście, Lucjan postanawia odebrać sobieżycie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]