[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Autorwychował się w rodzinie in\yniera-metalurga, a tak\e ukończył MoskiewskiInstytut Stali.Nastepnie pracował w Elektrostalowych Metalurgicznych Za-kładach, moskiewskich zakładach Sierp i Młot i w Zakładach Elektrodo-wych.Wadim Tarlinski to autor pięciu ksią\ek i ponad stu artykułów z za-kresu bezpieczeństwa energetycznego.Spostrze\enia, którymi dzieli się wswej ksią\ce są tym cenniejsze, \e oparte są na jego własnych doświadcze-niach, gdy\ jako specjalista uczestniczył w budowie wielu połączeń rurocią-gowych.W tytułowej rozprawie stara się on znalezć odpowiedz na wiele aktual-nych pytań, m.in.: Jak wielkie jest obecnie geopolityczne znaczenie systemusowieckich rurociągów? Czy mają sens współczesne rosyjskie i zagraniczneprojekty budowy kosztownych rurociągów słu\ących do eksportu? Czyprzewozy cysternami skroplonego gazu są głównym konkurentem eksporto-wym rurociągów? Jak układa się teraz wzajemne oddziaływanie energetycz-ne między Rosją i jej najbli\szymi sąsiadami? Co przeszkadza zrównowa\o-nemu i przewidywalnemu rozwojowi nafto-gazowych stosunków Rosji zzagranicą? Dlaczego wiele geopolitycznie efektywnych projektów zostaje wsferze dobrych intencji? W czyich rękach faktycznie znajduje się w Rosji ta-kie narzędzie geopolityki, jak transport rurociągami? Na te i inne pytaniazwiązane z transportem tych węglowodorów, próbuje odpowiedzieć autor.Czy udaje mu się to? W znacznej mierze zdaniem recenzenta tak.Czyta-jąc tę pracę wielu czytelników stwierdzi, \e pisze ją osoba mająca nie wielewspólnego z geopolityką.Nale\y jednak docenić tę lekturę, gdy\ jest to bar-dzo dobry materiał do głębszej analizy, a wnioski które wyciąga autor nie-jednokrotnie krytyczne wobec działań Rosji, są tak\e nie bez znaczenia.Ksią\ka składa się z dwóch części (dotyczącej budowy rurociągówi bitwy rurociągów, a raczej bitwy projektów i interesów ró\nych państw),poprzedzonych krótkim, elementarnym kursem dla tych, którzy mają zale-głości z zakresu geopolityki.Autor wyjaśnienia tam podstawowe terminy283 związane z geopolityką, wprowadza krótką lekcję historii oraz odwołuje siędo takich autorytetów, jak: A, Dugin, W.L.Cymburski, E.Rubinstein, S.Huntington, H.Kissinger oraz Z.Brzeziński.W.Tarliński definiuje geopoli-tykę jako: [& ] wewnętrzną, jak i zewnętrzną politykę państwa z pozycjiczynników geograficznych: posiadania surowców naturalnych, wyspiarskie-go czy kontynentalnego poło\enia, rozmieszczenia ludności na terytorium,dostępności zasobów naturalnych dla gospodarczego wykorzystania i stopieńich wykorzystania, ilości tych zasobów w sąsiednich państwach itd (s.7).W rozprawie, jak zauwa\a sam autor, geopolityka rozpatrywana jest tylko zpunktu widzenia transportu rosyjskich energetycznych surowców, przedewszystkim rurociągowego tranzytu ropy i gazu.Analizuje on te geopolitycz-ne zagadnienia, które mają bezpośredni związek z rurociągowym transpor-tem, który jest rozpatrywany jako jeden z elementów współczesnej geopoli-tyki i jeden z głównych instrumentów wykorzystywanych w polityce zagra-nicznej Rosji.Opis rozwoju infrastruktury rurociągów, którymi płynie ropa naftowa oddrugiej połowy XIX wieku (kiedy to praktycznie jednocześnie zaczęto bu-dowę rurociągów w Rosji i USA) czasem wydaje się zbyt szczegółowyi schematyczny, przez co dla niewyrobionego czytelnika wydaje się mono-tonny i nu\ący.Autor odpowiada na pytania: gdzie, kiedy i w jakich warun-kach budowano rurociągi do transportu ropy naftowej i gazu? Z drugiej stro-ny trzeba zauwa\yć, \e jest to ksią\ka przystępnie napisana i nie obcią\onaterminami technicznymi i naukowymi uzasadnieniami.Walorem tej ksią\kijest bogactwo map opatrzonych komentarzami, których mo\na tu znalezć a\34, co niewątpliwie ułatwia lekturę i pomaga lepiej zobrazować to o czympisze autor.Warto w rozprawie zwrócić uwagę zwłaszcza na rozdział IV: Ideologiaczy geopolityka? Przed drzwiami wielkiej geopolityki.Przedstawione sątam sieci powiązań między energetyką a interesami politycznymi.W rozdziale tym autor pisze tak\e o budowie rurociągów w Iraku, Afgani-stanie, Libii, czy na Kubie.Ponadto opisuje on reformę przeprowadzoną wtej bran\y i powstanie koncernu Aukoil (1991), a tak\e Jukos i państwowejkompanii Transnieft (1992).W następnych rozdziałach autor opisuje: bu-dowę Gazociągu Jamał-Europa; sytuację w Chinach i system rurociągów wKrajach Bałtyckich.Ponadto omawia tak\e wszelkiego rodzaju projekty bu-dowy sieci enegetycznych, które zgłaszane są przez ró\nych graczy arenymiędzynarodowej.Analizuje sytuacje głównych państw tranzytowych, jakich określa braci Słowian .Omawia przy tym wojny gazowe , ze szcze-gólnym uwzględnieniem pierwszego konfliktu tego typu z Ukrainą na prze-łomie 2005/06 roku.Sporo uwagi autor poświeca tak\e Białorusi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]