Bova Ben Zbrodnia[1993]

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Co słychać? zawołali oboje niemal równocześnie, po czym wybuchnęli śmie-chem.Laurie była nieco szczuplejsza niż wówczas, gdy widział ją ostatni raz.Miała teżbledszą twarz.Była dziewczyną drobną, niemal filigranową, o oczach i włosach rów-212nie ciemnych, jak u Danny ego.Znał ładniejsze dziewczyny, ale żadna nie dorówny-wała Laurie.Ze wszystkich ludzi na świecie była jedyną osobą, która go potrzebowała.I jedyną, której on potrzebował. Dobrze wyglądasz powiedziała. A ty wspaniale. Dobrze się tu z tobą obchodzą?Skinął potakująco głową. Jasne.Na medal.To jest bardziej szkoła niż więzienie.A co u ciebie?Wszystko w porządku? Tak.Z wolna podeszli do stojącej przy oknie sofy. Co słychać u Silvia i innych chłopaków? spytał, gdy oboje usiedli. Wszyscy są w porządku.Danny, naprawdę nic ci nie jest? Powiedziałem ci, że czuję się na medal rzekł śmiejąc się. To naprawdę niejest ul.Wczoraj mało brakowało, a zwiałbym stąd.Wygląda na łatwiznę.Prawie nie mastrażników.Za parę tygodni prysnę.Muszę tylko wykapować parę rzeczy.Oczy Laurie rozszerzyły się.Dziewczyna wyglądała na przerażoną. Danny, nie rób nic takiego, za co mogliby cię ukarać.Jeśli znów narobisz sobiekłopotów. A będziesz na mnie czekała przez pięć lat? spytał gniewnie. Albo dziesięć?A może dwadzieścia.Jak tylko będę mógł, pryskam stąd.Inne chłopaki tego nie robią,bo to mięczaki.%7łyje im się tu łatwo i dlatego tu siedzą.Ale nie ja! Będą cię ścigać i znów cię tu przyprowadzą.Albo wsadzę cię do gorszego miej-sca. Chcesz, żebym tu został? Nie, to znaczy. Słuchaj, wszystko już obmyśliłem powiedział Danny z przejęciem. Jak tylko stąd zwieję, zwędzimy samochód i pojedziemy do Kanady.Tam nas niezłapią. Aż do Kanady? Laurie wciąż wyglądała na przestraszoną. Tylko my dwoje.Zaczniemy wszystko od nowa.Ja może nawet pójdę do pracy. Ja też powiedziała Laurie.Zaczęła coś mówić, potem przerwała i wreszcie rzekła: Och, Danny, chciałam ci od razu powiedzieć.Dostałam pracę.Pomagam siostrzew restauracji, gdzie pracuje. Usługujesz facetom przy stołach? Danny poczuł, że na jego twarzy pojawiasię grymas.Laurie skinęła głową.213 Nie tylko.Również sprzątam, pomagam w kuchni. Jej głos był słaby i cichy. Nie chcę, żeby moja dziewczyna coś takiego robiła wykrzyknął. Potrzebuję pieniędzy na życie. Odwróciła od niego głowę i spojrzała w okno. Chciałabym sama na siebie zarobić.Nawet na autobus, żeby tu przyjechać, potrzebapieniędzy.Danny powoli się rozchmurzał, ale nie czuł się wcale lepiej.Tymczasem Laurie mó-wiła: Doktor Tenny powiedział, że będę mogła odwiedzać cię raz w tygodniu.Mówił,że według niego pobyt tutaj wyjdzie ci na dobrze.%7łe za dwa lata wypuszczą cię. Będę w domu za parę tygodni powiedział zaciskając zęby. Proszę.nie rób nic takiego, za co mogliby cię ukarać. Za parę tygodni już mnie tu nie będzie powtórzył.VIIILaurie wyszła o piątej, a Danny udał się do stołówki i jadł bez apetytu kolację.W pewnej chwili zobaczył Ralpha Malzonego, który zaraz przysiadł się do niego.Lekkieplastikowe krzesło skrzypnęło ostrzegawczo pod ciężarem młodego atlety. Cześć! Słyszałem, że byłeś wczoraj chory.Nie będziesz walczył z Laceyem?Danny odsunął od siebie tacę z jedzeniem. Będę walczył. To dobrze ucieszył się Ralph.Przechylił się przez stół i wziąwszy kawałekchleba z tacy Danny ego, jął go smarować masłem. Przyjdz znowu do sali gimna-stycznej jutro po południu.Pokażę ci parę sztuczek; pomogą ci zostać nowym mistrzemwagi lekkiej.Danny skinął głową na znak zgody. Dobra powiedział i wstał od stołu.Ponieważ Ralph wciąż pożywiał się z jego tacy, zostawił mu ją na stole.Gdy znalazł się w swym pokoju i zamknął drzwi, światła zapaliły się same, a jedno-cześnie zajaśniał ekran na ścianie. DOBRY WIECZ�R, PANIE ROMANO powiedział SPESK, a na ekranie po-jawił się zapis jego słów. Skąd wiedziałeś, że jestem tutaj? spytał Danny, zatrzymując się gwałtownieu drzwi i piorunując wzrokiem ekran.214 W DRZWIACH ZNAJDUJE SI CZUJNIK.A ZWIATAA ZAPALIAY SI, BO JAMAM. Skąd wiedziałeś, że to ja wszedłem tutaj? przerwał mu Danny. Czy ty mniewidzisz? W POKOJACH UCZNI�W NIE MA KAMER.NIE WIEDZIAAEM NA PEWNO,%7łE TO JESTEZ TY.ALE PRAWDOPODOBIECSTWO, %7łE WEJDZIESZ DO SWEGOPOKOJU O TEJ PORZE WYNOSIAO PONAD DZIEWIDZIESIT PROCENT.MAM WIADO. W takim razie, skąd wiedziałeś, że jestem Danny Romano? Ktoś inny mógł tuwejść.Głos SPESK-a nie zmienił tonu, ale mimo to Danny odniósł wrażenie, że komputerzdenerwował się na niego. PANA GAOS JEST GAOSEM DANIELA FRANCISA ROMANO I NIKOGOINNEGO.MAM WIADOMOZ. Znasz głosy wszystkich? ZOSTAAEM ZAPROGRAMOWANY, ABY ROZR�%7łNIA SPOS�BWYRA%7łANIA SI I TONY GAOSOWE KA%7łDEGO MIESZKACCA OZRODKA.MAM DLA PANA WIADOMOZ Z ODDZIAAU MEDYCZNEGO.SPESK cierpliwie poczekał, aż Danny coś powie.Wreszcie Danny rzekł: Co to jest za wiadomość? NA STOLICZKU OBOK A�%7łKA ZNAJDZIE PAN FIOLK, A W NIEJTABLETKI.S TO ZRODKI PRZECIW ASTMIE.SPOS�B U%7łYCIA JEST PODANYNA NALEPCE.BRZMI ON, JAK NASTPUJE: ZA%7łY JEDN TABLETKWIECZOREM PRZED POAO%7łENIEM SI SPA I JEDN TABLETK, GDY ZAJDZIETAKA POTRZEBA PODCZAS DNIA.NALE%7łY NOSI T FIOLK ZAWSZE ZESOB.ZAWIADOMI WYDZIAA MEDYCZNY, GDY WE FIOLCE POZOSTANIEPI TABLETEK. Te pigułki pomogą mi lepiej oddychać? NIE MAM INFORMACJI NA TEN TEMAT.MOG SKONTAKTOWAPANA Z WYDZIAAEM MEDYCZNYM.W TEJ CHWILI PEANI DY%7łUR DOKTORMAKAWITZ. Okay, nie trzeba.Danny podszedł do łóżka i zobaczył fiolkę z pastylkami na stoliczku nocnym.Byłybiałe i gładkie.Zerknął na ekran, który już ściemniał. Hej, SPESK! zawołał.Ekran natychmiast zajaśniał światłem. SAUCHAM, PANIE ROMANO. Hm.Nie ma dla mnie innych wiadomości? Nagle Danny zmieszał się, iż roz-mawia z ekranem telewizyjnym.215 NIE, NIE MA [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy