berent wacław Żywe kamienie (2)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Gdy osiadli murami grodów odgra-niczaj� si� od Swiata, d��ymy, waganty, zawsze w Swiaty nieznane: Chronosowi chyba samemunaprzeciw.Mo�e nas grzechy zas�u�enie kiedyS w piek�o str�c�, ale to pewna, �e t�sknotom i d�-�eniom osiad�ych t�dy droga, i po naszych grobach, k�dy my je targniemy za �ycia!.Tu ju� sza� porwa� �aki. Doctor admirabilis! - hukn� z m�odych piersi.I rzuc� si� ku temu nauczycielowi, porw� na ramiona.KtóryS z nich puchar czym pr�dzejnape�ni� i wetkn�� mu go w r�k�. Waganty! w�okity! wsz�dyby�y! - bryzga winem na te g�owy m�ode - tyle w nas ordinis, tylesekty, co w, tym kluczu �urawi, pod��aj�cym na wyraj ku wioSnie.JeSli z�e wichry zmiotn�nas w morze, na te fale czasów, bij�ce wci�� i wci�� o brzegi �ycia - to i wonczas jeszcze,i w tym tonieniu, okrzykniemy si� Sosnom zawo�aniem naszym: Bacche!!.Dudni piwnica od wiwatów m�odzie�y; obalaj� si� wsz�dy sto�ki i �awy pod nat�okiem zapa�ów.76Zwyci�y� lekarz w dysputacji.Nad pstrym t�umem wagantów ko�ysa�a si� siwa broda i czar-ny ko�pak uczonego.A gdy go talk po izbie obnosz�, stagn�� si� w tym zam�cie p�aszcz z je-go ramion.Linochód ujrzy z przera�eniem, �e lekarz ma na grzbiecie szaty - w znami� karykoScielnej i ku przestrodze przed pi�tnowaniem - �ó�t� �at� kacerstwa.* * *Jeszcze �aki obnosz� lekarza po izbie, gdy psy kuglców, zadrzemane gdzieS po k�tach, zerw�si� nagle spod �aw i Smign� na schody piwnicy, by tam dopiero wszcz�� wielce brzechotliwygwa�t sfory ca�ej.Po chwili Scichn� tak nagle i g�ucho, �e a� dziwnym wyda�o si� to w go-spodzie.Oto znów s� u progu, ale na ogonach przysiad�e.Ty�em czo�gaj� si� na brzuchachku panom swoim, aby - im na ostrze�enie - zawy� z �a�oSliwym wyci�ganiem �bów.Kopaniem i przekle�stwem uSmierzaj� kuglce ten niepokój psów swoich jakby urzeczonychSwiat�em ksi�yca na dworze.Nad pochylonymi z nag�a kapkami wagantów wszystkich, w rdzawym blasku lampy oliwnej,wySwietla si� u proga przeogromna zbroica - wielkoluda chyba - wype�niaj�c sob� rozwórwnijScia ca�y.Srogi ceber he�mu jego si�ga nad �ebro powa�y, gdy one karwasze naramiennez litej miedzi ob��kiem trzyma� mu ka�� ramiona, czyni�c go jakby od�tym sierdziScie.Upiornego miecza jelce w krzy� dzier�y prawica pancerna, gdy z lewa os�ania go niemal poszyj� paw� czarna w srebrne �wieki.Goliardowi chyba po raz trzeci uderzy�o do g�owy wypite dziS wino, gdy� porwie si� oto z �a-wy, kilka kroków post�pi i zatoczy si� nagle w ty�, a� póki si� o stó� w drugim ko�cu izbynie opar�. Wszelki duch Pana Boga chwali!. - krzyknie z d�oni� przy oczach.Obskocz� go �onglerzy i poczn� rozpytywa� gor�czkowo, czy tego rycerza spotka� ju� by�gdzie w grodzie: dziwne bo s�uchy kr��y�y pod wieczór mi�dzy ludxmi, jakoby b��kali si�dziS po mieScie przez nikogo �nie poznani. Na ulicy z�otników i p�atnerzy - odpowie im wreszcie g�ucho.- Przypomnijcie, panowie,jakem was zaklina�, bySmy tam poszli. Po co? Rwiat tam wykuwaj� wy�szej pi�knoSci i mocy. Wi�c co z tego? - �achn�li si� niecierpli-wie. Oczyma bodaj odnowi� by nam w sobie on g�ód.Bez tego czym�e nasza dola waganc-ka - mówi�em.A skoroSmy nie poszli, przysz�o do nas sam o. Co? - zaszepcz� w pop�o-chu. A ono� to. Niby jakie: z�o?. Nie cz�ecze cia�o w tej zbroi siedzi. Ee! - przera��si� ogromnie mimo nieufnoSci. Pojrzyjcie: jest�e w ludziach dzisiejszych taka moc i si�a? Wy�szego to Swiata nawiedza nasw�drownik.Zasapi� gromadnie. Pouczaj� m�dre �ydy - przypomina jeden z nich z otrz�sem zal�knienia - �e nie zgadniesznigdy, jakie s�owo nasze i kiedy ziSci� si� mo�e nagle w �yciu.Który� to prawi� dziS w pie-karni o Parsifalu, Lancelocie? Pozdrowienie wolnym! - zadudni nagle jak ze studni spod zawartej przy�bicy onej zbroi uproga.77Nie przywykli waganty do tak szanownych pozdrowie�.Pok�oni� si� po raz wtóry g��boko. CzeS� ci, panie! �aki poskocz� oporz�dza� dla niego stó� w wysokiej ny�y pod oknem.Tenr�kawem, ten czap�, czyszcz� �aw�, na której zasi�S� mia� goS� tak znamietnity.On tymcza-sem ruszy� by�o od proga z pochrz�stem zbroi i jakby przysiekiem pod dxwiganym jej ci�a-rem.Za t� kolumn� ze spi�u teraz dopiero ukaza� si� rycerz drugi.Ten, zda si�, jak to xrebi�przy klaczy ci�kiej - a� poskoczny prawie w gi�tkoSci swej kolczugi czarnej pod purpuro-wym p�aszczem. Lancelotowej zbroi barwy! - przypominaj� �onglerzy atrybuty bohate-rów swoich.Zatrzeszcza�a �awa pod tamtym wielkim [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy