Arthur C. Clarke Spotkanie z Rama (3)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.co z tego? Jak mówi stare porzekadło wojskowe, możliwości jeszcze nie oznaczają zamiarów.- Mielibyśmy czekać, dopóki nie odkryjemy zamiarów Ramy? - żachnął się Merkurianin.- Wtedy może już być za późno.- Już jest za późno.Nie możemy nic zrobić, żeby zapanować nad Ramą.Zresztą wątpię, czy mogliśmy kiedykolwiek przedtem.- Ja panu nie przyznam racji, sir Lewis.Możemy zrobić wiele, jeśli to okaże się konieczne.Tylko że czasu mamy rozpaczliwie mało.Rama jest jajkiem kosmicznym, rozgrzanym w promieniach Słońca.Coś może się wykluć lada chwila.Przewodniczący spojrzał na ambasadora Merkurego z nie ukrywanym zdumieniem.A zdumiony bywał doprawdy nieczęsto na przestrzeni całej swej dyplomatycznej kariery.Nigdy by nie przypuszczał, że ktokolwiek z Merkurego potrafi fantazjować, i to tak poetycznie.20.ApokalipsaNorton wiedział, że ilekroć ktoś z załogi tytułował go dowódcą albo - co jeszcze gorsze - panem Nortonem, na pewno chodziło o coś poważnego.Nie przypominał sobie, żeby dotychczas zwrócił się tak do niego Boris Rodrigo, a więc sprawa musi być szczególnie poważna.Nawet w normalnych okolicznościach porucznik komandor Rodrigo był człowiekiem pełnym rozwagi, rzeczowym.- Jakieś kłopoty, Boris? - zapytał Norton, gdy drzwi kabiny zamknęły się za nimi.- Chciałbym prosić o pozwolenie, dowódco, żeby nadać wiadomość kanałem zastrzeżonym bezpośrednio na Ziemię.To było rzeczywiście niezwykłe, chociaż nie bez precedensu.Normalnie nadawali sygnały do najbliższego odbiornika planetarnego - ostatnio korzystając z pośrednictwa Merkurego - i pomimo że czas przekazu był kwestią minut, nieraz mijało kilka godzin, zanim wiadomość znalazła się na biurku adresata.W dziewięćdziesięciu dziewięciu przypadkach na sto ta zwłoka nie miała znaczenia, zdarzały się jednak sprawy bardzo pilne, a wtedy za zezwoleniem kapitana można było korzystać z kanałów bardziej bezpośrednich i o wiele bardziej kosztownych.- Oczywiście wiesz, Boris, że musisz mi podać konkretny powód.Całe nasze pasmo częstotliwości jest już przeciążone przekazywaniem danych.Czy to pilna sprawa osobista?- Nie, dowódco.Coś znacznie ważniejszego.Chcę nadać wiadomość dla mojego Kościoła.Aha - pomyślał Norton.- I jak tu z tego wybrnąć? - Byłbym rad, gdybyś mi wyjaśnił.Nie tylko ciekawość podyktowała to żądanie, chociaż niewątpliwie Norton był ciekaw.Tak czy inaczej, jeśli miał udzielić Borisowi pozwolenia, musiał jakoś je uzasadnić.W niebieskich oczach porucznika Rodriga widział spokój.Chyba zawsze ten człowiek jest opanowany i pewny siebie - pomyślał.Zresztą wszyscy kosmochrystianie, których znał, byli właśnie tacy.To było najwidoczniej jedno z dobrodziejstw ich wiary: czyniło z nich dobrych kosmonautów.Czasami wszakże ich niepodważalna pewność trochę irytowała nieszczęśników, którzy nie dostąpili łaski Objawienia.- Ta wiadomość dotyczy celu Ramy, dowódco.Wydaje mi się, że odkryłem jej przeznaczenie.- Mów.- Rozpatruję sytuację.Oto zupełnie pusty świat bez życia.a przecież mogą w nim przebywać istoty ludzkie.Jest woda, atmosfera do oddychania.I ta planeta przylatuje z głębi kosmosu, wycelowana w sam Układ Słoneczny.Zgoła niewiarygodny byłby tu czysty przypadek.Ponadto wszystkie obiekty Ramy nie tylko są nowe: one wyglądają na nie używane.Roztrząsaliśmy to już dziesiątki razy - pomyślał Norton.- Cóż Boris może dodać do tego?- Nasza religia zapowiada takie odwiedziny, chociaż nie wiemy, jaką przyjmą formę.W Biblii znajdujemy wzmianki o tym.Jeżeli nie Powtórne Przyjście, może to będzie drugi sąd; historia Noego mówi nam o pierwszym sądzie.Ja wierzę, że Rama jest arką kosmiczną, przysłaną tutaj, żeby ocalić.tych, którzy godni są ocalenia.Cisza zaległa w kabinie kapitana.Nie dlatego, żeby Nortonowi zabrakło słów: wyrywało mu się na usta nawet zbyt wiele pytań, ale nie chciał być nietaktowny.Ostatecznie powiedział tak łagodnie i bezobowiązkowo, jak tylko zdołał:- Koncepcja bardzo interesująca i chociaż nie jestem waszego w~ r_nania, może prawdopodobna.Nie było w tym obłudy ani pochlebstwa: niezależnie od swoich aspektów religijnych teoria Rodriga trafiała do przekonania co najmniej tak jak niejedna inna z teorii, które Norton słyszał.Gdyby na ludzkość miała spaść jakaś katastrofa i gdyby jakaś dobroczynna wyższa inteligencja o możliwości tej katastrofy wiedziała, toby wyjaśniało wszystko bardzo zgrabnie.Jednakże [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy