Gulland Sandra Józefina i Napoleon

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- Skąd pan nabrał tyle psów? - Ile ich tu było? Osiem? Dziesięć?- Pozbierałem z ulicy - wyjaśnił kapitan, ściągając zgrzebne okrycie iprowadząc mnie do wyjścia.Pod spodem nosił wełniany, mocnodopasowany szkarłatny żakiet z białymi satynowymi klapami.Zamknął za nami drzwi, odcinając nas od psiego jazgotu.- A co pan potem z nimi robi? - zapytałam, idąc za nim z powrotem dosalonu.- Nie mam serca się z nimi rozstać - powiedział, podsuwając mikrzesło.- Przyszła pani w związku z artykułem w La Feuille du Jour"?- Bardzo mnie zaniepokoił.- Zapewniam panią, że zakupione przez Bodinów wierzchowce byłyzdrowe i dorodne.Do Włoch przybyły zwierzęta rzezne.To zapewnesprawka nieuczciwego pośrednika.- Ludwik i Hugo Bodinowie są obecnie w Lyonie? Kapitan skinąłgłową.- Właśnie otrzymałem od nich list.Zostanie przeprowadzonedochodzenie.To będzie koniec z nami - pomyślałam.- Koniec ze mną.- Tylko jeden człowiek może nas uratować.- Grand Dieu! - wykrzyknął Barras na mój widok.- Zaczynałem jużsądzić, że nigdy więcej nie ujrzymy cię w Paryżu.Przyjechałaś w samą porę, moja droga.Mamy co świętować.-Uczynił kilka tanecznych kroków i zaraz skrzywił się boleśnie, łapiącsię za krzyże.- Ten bufon Treilhard właśnie przestał być dyrektorem.Jego wybór został unieważniony.- Ha, ha - zaskrzeczała papuga, naśladując śmiech swojego pana.- Och? - powiedziałam niepewnie, usiłując sobie przypomnieć, kimbył dyrektor Treilhard.Teraz żyłam w zupełnie innym świecie.-Dlaczego?- Nie spełniał warunków.Okazał się o cztery dni za młody.- Zaledwie cztery dni?- Cztery czy czterysta, jakie to ma znaczenie? Prawo jest prawem -rzucił Barras kpiąco.- Smaczku całej sprawie dodaje fakt, że odkryciadokonał twój szwagier Lucjan i zaraz gromkim głosem zaczął siędomagać sprawiedliwości.Kiedy wybierano go na deputowanego, dowymaganego wieku brakowało mu czterystu dni, co skromnieprzemilczał, ale o cztery dni Treilharda od razu narobił rabanu.Akuratdzisiaj z samego rana.Jak dobrze, że mam poczucie humoru.- Barras, posłuchaj, czytałeś ten artykuł o Bodinach zamieszczonyw.?- La Feuille du Jour"? Oczywiście że czytałem.Najnowszy drobnyskandalik.Obie rady są wstrząśnięte, domagają się śledztwa*.- Barraswyciągnął przed siebie obie dłonie takim gestem, jakby miał je skutekajdankami.- Jak zwykle wszyscy marzą tylko o jednym - żeby tomnie przypisać całą winę.Siedzę w tym pałacu niczym na beczce zprochem.W drzwiach pojawił się sekretarz Barrasa, Botot.- Przybyła kolejna deputacja, dyrektorze.- To już trzecia dzisiaj.- Barras ujął mnie pod ramię i odprowadził dowyjścia.- Pere Barras, co się tutaj dzieje? Barras pocałował mnie w obapoliczki.* Rada Starszych i Rada Pięciuset, wspólnie tworzące Cialo Ustawodawcze[przyp.tłum.].- Kolejny coup d'�tat , aby dodać smaczku naszej mdłej, roz-wodnionej rewolucji.Machnął lekceważąco ręką i zniknął za drzwiami.Jego słowarozbrzmiewały echem w ogromnym pomieszczeniu: coup d'�tat, coupd'�tat, coup d'�tat.- A więc odmówił? - zapytał kapitan Charles, żonglując sześciomapiłeczkami równocześnie.- Nawet nie miałam okazji go zapytać.Atmosfera była taka.napięta.Ostatnia rzecz, na jaką miałby teraz ochotę, to angażowanie się wsprawę Bodinów.Może pózniej.- Pózniej będzie za pózno - skwitował kapitan, pozwalając piłeczkomupaść na podłogę.21 CZERWCAZ trwogą w sercu napisałam do Barrasa, błagając go, aby bronił braciBodinów.29 CZERWCAPracowałam z Mimi w ogrodzie przy grządkach z ziołami, kiedy nadziedzińcu pojawił się wynajęty fiakier.Zmrużyłam oczy pod słońce,usiłując wypatrzyć, kto nim zajechał.-To chyba ten zabawny człowieczek - powiedziała Mimi, która malepszy wzrok niż ja.- Kapitan Charles? - zapytałam, pospiesznie rozwiązując tasiemkifartucha.- Z całą masą psów, sądząc po szczekaniu.- Zostaliśmy wyrzuceni - powiedział kapitan, podczas gdy jegosłużący w milczeniu zbierał psią sierść z czerwonego żakietu swojegopana.Beagle i jakiś łaciaty kundel przyciskały wilgotne nosy do szybydorożki.Ze środka dochodziło donośne ujadanie każące podejrzewać,że kapitan przywiózł ze sobą całą swoją gromadkę.- Z powodu dochodzenia? - Rząd wstrzymał wszystkie wpłaty dlaBodinów do zakończenia śledztwa.* Zamach stanu.Kapitan skinął głową.-Zabezpieczyłem dokumenty, ale z psami.Wiem, że to ogromnaśmiałość z mojej strony, może jednak.?Chciałam odmówić, głównie ze strachu przed ewentualnymikonsekwencjami, potem jednak pomyślałam sobie: Czy mogę zawieśćprzyjaciela w potrzebie? Przecież gdyby nie kapitan Charles, niebyłabym teraz właścicielką Malmaison.Poza tym, kto się dowie, że onu mnie zamieszkał? %7łyję na takim odludziu, i tak odizolowana odreszty świata.- Na farmie jest wolny budynek powiedziałam, zastanawiając sięjednocześnie, czy postępuję słusznie.- Moja córka przyjeżdża tylko naweekendy.Służbie powiem, że jest pan rachmistrzem.- Właściwiemogłabym nawet skorzystać z jego pomocy przy prowadzeniurachunków.- To nie potrwa długo zapewnił mnie kapitan, otwierając drzwidorożki i łapiąc wyskakujące psy.7 LIPCA, PARY%7łKontrakt z Bodinami wciąż jest przedmiotem toczącego siędochodzenia, już jednak wiadomo, że nikt nie zostanie postawiony wstan oskarżenia.- Tyle tylko mogłem zrobić powiedział Barras z roztargnieniem.Wyraznie coś go gnębiło.Nie odważyłam się poprosić o kolejnąpożyczkę, tak jak wcześniej zamierzałam.10 LIPCACo za noc.Wszystko nagle stanęło na głowie [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy