Anne McCaffrey Niebiosa Pern

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. I zmywa cały mrocznik. Sięgnął do woreczka przy pasie.Spostrzegł, że się skrzywiła, gdy przy wycieraniu uraziła jedno z bolących miejsc. Wzięłam go ze sobą powiedziała, wskazując ubranie. I pewnie Zaranth by cię posmarowała? pokazał na siniaki na plecach. Dlaczego się na mnie gniewasz?Flessan westchnął, niby to załamany i rozejrzał się, szukając jakiejś odpowiedzi.Albowłaściwej odpowiedzi. Przepraszam.Martwiłem się o ciebie.Uśmiechnęła się lekko. Wystarczy mi, że Zaranth się o mnie zamartwia obdarzyła ciepłym spojrzeniemsmoczycę, koło której przysiadł Golanth, przyjmując tę samą pozę.Przewyższał ją wzrostemtylko o długość ramienia. Bardzo zle było w Cechu Uzdrowicieli?F lessan zamrugał, zdezorientowany różnicą czasu.Lądowisko było o pół dnia przedFortem. Daj mi ten mrocznik, posmaruję cię, gdy będę opowiadać.I opowiedział jej, jak było może trochę zbyt szczegółowo, ale w końcu byłajezdzcem, w dodatku zamieszanym w tę sprawę i miała prawo wiedzieć, co się stało.Tai była wdzięczna za dodatkową porcję maści.Słona woda szczypała ją w ranę napoliczku i w inne zadrapania, chociaż przyniosła ulgę potłuczonym mięśniom.Obecnośćdelfinów także działała kojąco.Kiedy szły na pomoc tonącym, nie zastanawiały się nadkonsekwencjami, tylko działały.Wszyscy karcili ją, że zrobiła głupstwo, atakując wandali.Nie zamierzała oddawać się samoocenie.Pewnie, skąd miała wiedzieć, co tam zastanie:mężczyzn z młotami i łomami, a na ich twarzach taki dziki wyraz radości z dokonanychzniszczeń, że początkowo uznała ich za wariatów.Wyrwała jednemu z nich łom takzgłupiał na jej widok, że rozluznił uścisk palców.Walnęła go w krocze, a kiedy opadł nakolana, zaczęła na oślep wymachiwać narzędziem.Była tak wściekła, że w ogóle nie myślałao sobie.Na samą myśl, że ktoś niszczy leki uzdrowicieli, które mogły być potrzebne choćby itej nocy, doznała takiego przypływu sił i energii, że nie poznawała samej siebie.Ale co bybyło, gdyby jednemu z bandytów dano dokończyć ten cios? Aż zadrżała, przypominając sobieuderzenie, które minęło ją o włos. Przepraszam, nie chciałem cię urazić natychmiast zareagował F lessan. Jużkończę. Nie chodziło o ciebie, F lessanie odparła. To na myśl, że wciąż są fanatycy,którzy powodują takie straszne zniszczenia z jakichś zwyrodniałych powodów.Wydawałobysię, że co jak co, ale Cech Uzdrowicieli uniknie ataków! Przecież to oczywiste!F lessan gniewnym ruchem zakręcił słoik po mroczniku i zapatrzył się w morze,zwracając głowę na pomocny wschód, gdzie zesłano pierwszych fanatyków po porwaniuMistrza Robintona. Przecież to niemożliwe pochwyciła jego spojrzenie i lękając się odpowiedzi,dokończyła: Niemożliwe, by ktoś ich uratował i że te nowe zniszczenia to ich sprawka,prawda?F lessan potrząsnął głową i podwinął rękawy pogniecionej świątecznej koszuli.Słońcejeszcze nie stanęło wysoko na niebie, ale nawet tu, nad morzem, robiło się coraz cieplej. Pewnie jezdzcy zaczną śledztwo.Czy T gellan czegoś się dowiedział?Tai pokręciła głową, a jej wargi zadrżały z rozbawienia. Zielonym nigdy nic nie mówią.Poza tym Persellan odesłał mnie do weyru.Odleciałam, ale zle się tam czułam. Hmm.Zrozumiałe, biorąc pod uwagę liczbę sińców, którymi przed chwilą miałemprzyjemność się zająć.Masz fellis?Oddał jej słoik po mroczniku i zaczął czegoś szukać w sakiewce. Mam odparła i wstała. Pomagam Persellanowi.Mam wszystko, czego mipotrzeba. Uśmiechnęła się. Tylko nie mogę zgiąć rąk, żeby posmarować sobie plecy.Dzięki.Teraz pewnie będę mogła się położyć. Obiecujesz?Przechyliła głowę i spojrzała na niego z lekką naganą. To ty powinieneś odpocząć, spiżowy jezdzcze.Dzięki za troskę wyciągnęła dłońdo Golantha. Zaranth zabierze mnie do domu.A ja zabiorę ciebie, F lessanie, dodał Golanth i wstał na cztery łapy.Do Honsiu.Nieco skołowany F lessan przyglądał się, jak Tai w ręczniku idzie po piasku doswojego smoka i zaczyna się ubierać.Wszystko zrozumiesz, jak się prześpisz, stwierdził smok, gdy obaj obserwowaliwdzięczne wzbicie zielonej w powietrze, eleganckie ruchy skrzydeł przy nabieraniuwysokości i szybkie wznoszenie się w nadmorskim kominie powietrznym.Zaranth jest sporajak na zieloną.Jesteś spocony.W Honsiu będzie teraz chłodniej i dużo przyjemniej.F lessan opuścił rękawy, włożył jezdziecką odzież i skoczył na smoczy grzbiet.No to lećmy, proszę.Ledwie wznieśli się w powietrze, przyszło mu do głowy coś okropnego.Może jakaśbanda fanatyków napadła na Honsiu, kiedy go nie było i poniszczyła jego kruche cacka?Zmęczenie odbiera ci rozsądek, Golanth był poważnie zaniepokojony.Trzebawędrować całymi dniami, żeby tam dotrzeć.Nie nawet szlaku kurierskiego, obcy tam nietrafią.Kurierzy! wykrzyknął F lessan. Trzeba spytać kurierów, czy w czasie pracy naszlaku nie widzieli jakiś podejrzanych band!Ktoś inny tym się zajmie.My lecimy do Honsiu.Z tymi słowami Golanth zabrał ichpomiędzy.WAROWNIA FORT, P�yNA NOC, 1.1.31Władcy Weyrów Benden i Fort, wraz z Lordem Jaxomem i Lady Sharrą z Ruathy,spotkali się z Lordem Groghe, jego synami, Mistrzem Harfiarzy Sebellem i MistrzemUzdrowicielem Crivellanem pózno w nocy na prywatnej naradzie w małej jadalni.Nie byłamoże tak bogato udekorowana na Zwięto Obrotu jak Wielka Sala, bo znajdowała się pozaogólnodostępnymi pomieszczeniami Warowni, ale była ciepła, niewielka, częściowowyłożona boazerią i ozdobiona gustownie dobranymi portretami i pejzażami z różnych epok iw różnych stylach.Ponieważ kilka osób wpadło na pomysł, że fanatykom skazanym na zesłanie w roku2539 udało się jakimś cudem uciec, N ton wraz z jednym z bardziej dyskretnych ludzi Sebellapolecieli nad archipelag, by upewnić się, że wszyscy zesłańcy są na miejscu.Położeniewysepki, jednej z wielu należących do długiego wschodniego archipelagu, było znane jedynieN tonowi; nawet najbardziej dokładne poszukiwania prowadzone przez innych buntownikównie doprowadziłyby do jej odkrycia [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy