[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Jest członkiemExecutive Board of the Society for Experimental SocialPsychology, członkiem Social and Groups Processes ReviewCommittee w National Institute of Mentol Health orazczłonkiem zespołów wydawniczych kilku profesjonalnychczasopism.ROBIN AKERTW jedenz jesiennych dni,gdy miałamokoło 16 lat,spacerowałam wrazz przyjacielemwzdłu\ brzeguZatoki SanFrandsco. Zajęta rozmowąspojrzałamprzez ramięi zobaczyłam przewróconą \aglówkę.Zwróciłam muuwagę, lecz on zainteresował się tym tylko przelotniei wrócił do rozmowy.Ja jednak\e obserwowałam to,spacerując i uświadomiłam sobie, \e dwóch \eglarzyznajduje się w wodzie, kurczowo trzymając sięwywróconej łodzi.Powtórnie powiedziałam coś doprzyjaciela, a on odpowiedział: Och, oni ją wkrótcepostawią, nie martw się".Ja się jednak martwiłam.Czy potrzebowali pomocy?Mój przyjaciel tak nie sądził.A ja nie byłam \eglarzemi nie wiedziałam nic o jachtach.Ale cały czas sięzastanawiałam: Woda jest naprawdę zimna.W takiejwodzie nie mogą wytrzymać zbyt długo".Pamiętam, i\byłam zakłopotana i niepewna.Co powinnam zrobić?Czy w ogóle cokolwiek powinnam robić? Czy oninaprawdę potrzebują pomocy?Byliśmy niedaleko restauracji z wielkim oknemwychodzącym na Zatokę i postanowiłam wejść dośrodka i zobaczyć, czy ktokolwiek coś robi w sprawietego jachtu.Wielu ludzi na to patrzyło, lecz pozostaliobojętni.Wprawiło mnie to w jeszcze większezakłopotanie.Grzecznie zapytałam barmana, czydzwonił po jakąś pomoc.A on wzruszył ramionami.Wróciłam do okna i patrzyłam na dwie małe figurkiw wodzie.Dlaczego wszyscy byli tacy obojętni? A mo\eja zwariowałam?Po latach dopiero zdałam sobie sprawę z tego, jaktrudne było dla mnie to, co zrobiłam.Zmusiłambarmana, aby udostępnił mi telefon.W tych dniachnie było jeszcze 911", ale na szczęście wiedziałam,\e jest tu, w rejonie Zatoki, stacja Stra\y Wybrze\ai poprosiłam telefonistę o połączenie z nimi.Bardzo miul\yło, gdy usłyszałam, \e ratownik potraktował mojezgłoszenie bardzo powa\nie.Znajdowali się w niebezpieczeństwie.Obserwowałamkuter Stra\y Wybrze\a pędzący po zatoce i ratownikówwyciągających \eglarzy na pokład.Tym, co naprawdępozostało we mnie po tym wydarzeniu jest pamięćo tym, jak inni się zachowywali i jak ja wtedy sięczułam.Ci inni obserwatorzy wydawali się niezainteresowani i nie zrobili nic, by pomóc.Ich reakcjespowodowały, \e zrodziły się we mnie wątpliwościutrudniające mi podjęcie odpowiedniego działania.Kiedy pózniej studiowałam psychologię społeczną,zdałam sobie sprawę, i\ wówczas na wybrze\u ZatokiSan Francisco doświadczyłam w pełni działania efektu widza": obecność innych, wyraznie niezainteresowanych widzów, utrudniła mi rozstrzygnięcietego, czy była to sytuacja zagra\ająca \yciu i czywinnam udzielić pomocy.Robin M.Akert ukończyła summa cum laude [z najwy\szym wyró\nieniem przyp.tłum.] Unwersity ofCalifomia w Santa Gruz, specjalizując się w psychologiii socjologii.Doktoryzowała się w zakresie eksperymentalnejpsychologii społecznej na Princeton Unwersity.Obecnie jestdocentem w Wellesley College, gdzie uzyskała Pinanski Prizefor Excellence m Teaching.Jej publikacje dotyczą główniezagadnień komunikacji niewerbalnej.Jest tak\e współautoremmającej się ukazać ksią\ki Interpretation and Awareness:Verbal and Nonverbal Factors in Person Perception.WIZUALNY PRZEWODNIK PO PODRCZNIKUSERCE I U M Y S AElliot Aronson, University of California, Santa CnizTimothy D.Wilson, University of YirginiaRobin M
[ Pobierz całość w formacie PDF ]