[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Od trzech więzniów, którym udało się zbiec wczasie masakry, uzyskano informacje, \e egzekucje zostały wykonane 21września przez oddział północnokoreańskiej tajnej policji.Liczbę ofiaroszacowano na 5 tysięcy.Siły KAL wyznaczone do obrony Seulu składały się z 17 DywizjiStrzelców, 43 pułku czołgów, 19 pułku przeciwlotniczego, 513 pułkuartyleryjskiego, 10 pułku kolejowego.Ponadto na północ od miasta 25Brygada, 78 pułk piechoty i pułk miasta Seulu broniły strategiczniepoło\onego Wzgórza 296.Wieczorem 23 września oddziały amerykańskie podeszły pod Seul.Główny cię\ar walk o stolicę Korei Południowej miał znowu przypaść 1Dywizji Piechoty Morskiej.7 pułk piechoty morskiej otrzymał zadaniezaatakowania Seulu od północy, 5 pułk piechoty morskiej od zachodu, a 1pułk piechoty morskiej od południa.W tym czasie 7 Dywizja Piechoty i187 Dywizja Powietrznodesantowa miały osła- 117niać flanki atakującej dywizji.Atak został wyznaczony na godzinę2 nad ranem 25 września.Nocą 24 września około 5 tys.\ołnierzy 32 pułku piechoty US i17 pułku ARK zostało załadowanych do pojazdów 1 i 56 batalionuczołg ów pływających, którymi mieli za zadanie przekroczyć rzekęHan.Ich celem było liczące 900 m wzgórze Nam-san poło\onemilę od głównej stacji kolejowej i dwie mile od centrum Seulu.Następnie zamierzano uchwycić Wzgórze 120, le\ące dwie mile napołudniowo-wschodnim krańcu miasta.Kolejnym celem miało byćWzgórze 348, znajdujące się 5 mil na wschód od Seulu, któredominowało nad wschodnim odcinkiem głównej drogi do miasta ilinii kolejowej.O czwartej rano gen.Almond i jego sztab wyruszyli z KwateryGłównej X Korpusu w Askom, aby osobiście nadzorować przebiegoperacji.Gen.Barr udał się na najbardziej wysunięty punktobserwacyjny nad rzeką, lecz niewiele mógł ujrzeć z powodugęstej mgły.O szóstej artyleria i mozdzierze zaczęły ostrzeliwaćprzeciwległy brzeg.Pół godziny pózniej 2 batalion 32 pułku jakopierwszy rozpoczął przeprawę.Cały batalion bez strat przeprawiłsię na drugi brzeg i zajął pozycje.O 7.30 mgła zaczęła opadać i doakcji mogły włączyć się samoloty.Dziesięć VMF-214 Corsairs (!Q.) rozpoczęło bombardowanie północnokoreańskich pozycji.Dogodziny 8.30 1 batalion znalazł się na drugim brzegu i rozpocząłmarsz wzdłu\ wschodniego odcinka rzeki w kierunku Wzgórza120.3 batalion przeprawił się koło południa i zaczął podą\ać wkierunku Wzgórza 348, które planowano zająć podczas nocnegoataku.Po południu przeprawiła się ostatnia jednostka w sile 17pułku ARK.Jeszcze tego samego dnia udało się zająć pozycje nawzgórzu Nam-san dominującym nad południowo-wschodniączęścią Seulu.O siódmej rano atak rozpoczęły oddziały 1 pułku marines poddow.płk.Pullera, wspomagane przez 2 batalion 118piechoty morskiej ARK.Ich zadaniem było zajęcie północnegoobszaru na odcinku 6 mil długości i półtorej mili szerokości wkierunku centrum Seulu.Po prawej stronie ich odcinek ograniczałsię do wzgórza Nam-san, po lewej do pałacu królewskiego.W tymczasie 5 pułk marines dowodzony przez płk.Murraya i 1 batalionpiechoty morskiej ARK rozpoczęły atak w kierunku drogi doUjdzongbu z zadaniem zajęcia północno-zachodniego sektorastolicy z budynkami rządowymi i Wzgórzem 296.7 pułk poddowództwem płk.Litzenberga wykonywał działania osłonowe lewejflanki dywizji zajmując pozycje po obu stronach drogi do Kesonguokoło 6 mil od centrum miasta.Przed rozpoczęciem szturmu artyleria i samoloty VMF-214 zlotniskowca USS Sicily rozpoczęły zmasowany atak na pozycjepółnocnokoreańskie, szczególnie na Wzgórzu 296, gdzie znajdowałsię silnie umocniony kompleks obronny.Walka o Seul była za\arta, artyleria i lotnictwo mocno ugodziływ miasto.Napalm spowodował liczne po\ary, w których zginęłysetki mieszkańców.śołnierze północno-koreańscy walczylifanatycznie.Formowano samobójcze oddziały, których zadaniembyło niszczenie czołgów nieprzyjaciela.Determinacji oddziałów komunistycznych nie mogła oczywiścienie docenić czołowa tuba propagandowa obozu komunistycznego radziecki dziennik Prawda".23 września na jej łamach ukazałsię artykuł, który w specyficzny sposób opisywał gen.Mac Arthurai jego oddziały walczące w Seulu: Generał MacArthur wylądowałpod Inczhon w towarzystwie notorycznych kryminalistów ze-branych z najdalszych krańców świata.Amerykańscy bandycirozstrzeli wuja na miejscu ka\dego mieszkańca Seulu, którywpadnie im w ręce".Następnie, pisząc o zabarykadowanychulicach, gazeta porównała walki w Seulu do obrony Stalingradu: Wagony tramwajowe, 119ścięte drzewa i kostki brukowe słu\ą do budowy barykad na ulicachprzez \ołnierzy, do których masowo przyłączają się robotnicy.Ka\dy dom jest broniony jak forteca.Kiedy ginie \ołnierz, jegobroń strzela nadal.Podnosi ją robotnik, kupiec czy urzędnik".Jednak nawet desperacka obrona \ołnierzy KAL, walczącychczęsto do końca w starciu z doskonale wyszkolonymi i uzbrojonymioddziałami amerykańskiej piechoty morskiej, nie mogła zdać się nawiele.W stolicy komuniści wznieśli około 700 barykad na ulicach,domy zamienione zostały w małe twierdze.Amerykanie, abyzminimalizować własne straty w ludziach postanowili zdobywaćmiasto metodycznie, nie oglądając się na konsekwencje dla ludnościcywilnej.Najpierw atakowany rejon był bombardowany przezlotnictwo i artylerię.Następnie oddziały saperów, osłaniane przezpiechotę i czołgi, rozbrajały teren, po czym czołgi, osłaniane z bokuprzez oddziały piechoty, rozbijały następną barykadę lub równały zziemią domy, w których były szczególnie mocne punkty oporu.Wten sposób marines zdobywali ulicę po ulicy, dom po domu.Ostatecznie 27 września Seul został zdobyty i amerykańscy\ołnierze mogli na budynku parlamentu południowokoreańskiegowywiesić flagę amerykańską i flagę Narodów Zjednoczonych.Stałosię to dwa dni po oficjalnym ogłoszeniu zdobycia miasta.Ta nieścisłość" była podyktowana względami propagandowymi
[ Pobierz całość w formacie PDF ]