Brown Dan Kod Leonarda da Vinci IMN (pdf by kreegorn)

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
. Monsieur Vernet, ja teraz prowadzę dochodzenie w Paryżu.Jestem porucznik Collet.W telefonie przez dłuższą chwilę panowała cisza. Poruczniku, mam tu drugi telefon.Przepraszam bardzo.Zadzwonię do pana pózniej.Collet jeszcze przez kilka sekund trzymał słuchawkę przy uchu.Wtedy go olśniło.Wiedziałem, że znam ten głos! To odkrycie zwaliło go z nóg.Kierowca opancerzonej furgonetki.Z podróbką rolexa.Zrozumiał, dlaczego bankier tak szybko odłożył słuchawkę.Vernet przypomniał sobienazwisko porucznika oficera policji, którego tak bezczelnie okłamał wczoraj wieczór.Collet zastanawiał się nad skutkami tego dziwacznego wydarzenia.We wszystkozamieszany jest Vernet.Instynkt podpowiadał mu, że powinien zadzwonić do Fache a.Rozsądek, że ta nagła zmiana miejsc może być dla niego szansą, żeby w końcu zabłysnąć.Natychmiast zadzwonił do Interpolu i zażądał wszelkich informacji z bazy danych natemat Banku Depozytowego Zurychu i prezesa jego rady nadzorczej, Andr� Verneta.ROZDZIAA 80 Proszę zapiąć pasy obwieścił pilot, kiedy hawker 731 schodził do lądowania przezponurą poranną mżawkę. Będziemy lądować za pięć minut.Patrząc na zamglone wzgórza hrabstwa Kent, rozciągające się szeroko pod podchodzącymdo lądowania samolotem, Teabing czuł radość z powrotu do domu.Anglię dzieliła od Paryżaniepełna godzina lotu, ale był to całkiem inny świat.Tego ranka wydawało mu się, żewilgotna wiosenna zieleń jego ojczystego kraju wita go szczególnie radośnie.Moje życie weFrancji się skończyło.Wracam do Anglii z tarczą.Klucz sklepienia został odnaleziony.Pozostawało oczywiście pytanie, dokąd klucz ich w końcu poprowadzi.Graal jest gdzieś wWielkiej Brytanii.A gdzie dokładnie, Teabing nie miał zielonego pojęcia, ale już czuł smakzwycięstwa.Langdon i Sophie wyglądali przez okno, a Teabing wstał i poszedł w kierunku oddalonejczęści kabiny, potem odsunął płytę w ścianie i odsłonił dyskretnie schowany sejf.Wystukałkombinację cyfr, otworzył sejf i wyciągnął dwa paszporty. Dokumentacja dla mnie i dla R�my ego. Potem wyciągnął gruby plik banknotówpięćdziesięciofuntowych. Dokumentacja dla was dwojga.Sophie spojrzała na niego niepewnie. Aapówka? Kreatywna dyplomacja.Lotniska przyjmujące prywatne samoloty idą na pewneustępstwa.W moim hangarze przywita nas angielski celnik i poprosi o pozwolenie wejścia napokład samolotu.Będę się starał wyperswadować mu to, powiem, że podróżuję ze znanąosobistością z Francji, która woli, żeby nikt się nie dowiedział, że jest w Anglii.prasa, wiepan.i zaproponuję sowity napiwek jako dowód wdzięczności za dyskrecję.Langdon był zdumiony. I celnik to przyjmie? Nie od każdego, ale mnie tam znają.Nie jestem handlarzem bronią, na Boga!Otrzymałem tytuł szlachecki. Teabing uśmiechnął się. Członkostwo w klubie daje pewneprzywileje.Podszedł teraz do nich R�my i stanął w przejściu między fotelami z pistoletem markiHeckler Koch w ręku. A moje zadanie, sir?Teabing spojrzał na służącego. Poproszę cię, żebyś został na pokładzie z naszym gościem.Nie możemy go ciągnąć zesobą po całym Londynie. Leigh, mówiłam poważnie o tym, że zanim wylądujemy, francuska policja znajdziesamolot powiedziała Sophie niespokojnie.Teabing zaśmiał się głośno. Tak, proszę sobie wyobrazić ich zaskoczenie, kiedy wejdą na pokład i znajdą tamR�my ego.Sophie zdziwiła jego ułańska fantazja. Panie Teabing, przewiózł pan związanego zakładnika przez granicę.To nie żarty. Moi adwokaci też nie są skłonni do żartów. Podnosząc głos, zwrócił się do tyłu, gdzieleżał mnich. To zwierzę włamało się do mojego domu i omal mnie nie zabiło.To fakt, aR�my to potwierdzi. Ale go związałeś i przewiozłeś samolotem do Londynu! powiedział Langdon.Teabing podniósł prawą dłoń, jakby do przysięgi. Wysoki Sądzie, proszę wybaczyć ekscentrycznemu staremu szlachcicowi jego głupieprzywiązanie do brytyjskiego systemu sądownictwa.Zdaję sobie sprawę, że powinienem byłwezwać francuską policję, ale jestem snobem i nie wierzę, że Francuzi z ich laissez-fairezdołają właściwie go osądzić.Ten człowiek o mało mnie nie zamordował.Tak, rzeczywiście,poniosło mnie, kiedy zmusiłem służącego, by pomógł mi przywiezć go do Anglii, aledziałałem w stanie silnego stresu.Mea culpa.Mea culpa. W twoich ustach, Leigh, brzmi to dość przekonująco zauważył Langdon zdziwiony. Sir?! zawołał z kokpitu pilot. Właśnie dostałem wiadomość z wieży.Mają jakiśproblem techniczny, coś się stało w pobliżu pańskiego hangaru i proszą mnie, żebym posadziłsamolot bezpośrednio na terminalu.Teabing latał na lotnisko Biggin Hill prawie przez dziesięć lat i coś takiego nigdy mu sięnie zdarzyło. Wspominali może, na czym polega ten problem? Kontroler nie wypowiadał się jasno.Jakiś wyciek benzyny przy stacji pomp? Prosilimnie, żebym zaparkował na wprost terminalu i żeby nikt nie wysiadał z samolotu, dopóki nieotrzymamy dalszych instrukcji.Względy bezpieczeństwa.Mamy nie schodzić na płytę,dopóki nie otrzymamy pozwolenia od władz lotniska.Teabing był nieufny [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy