[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.- To jest o wiele lepszy przykład do naśladowania - zgodził się Lytol.- Jeżeli chcesz, ogłoszę to w czasie następnego Zgromadzenia.- Zapowiada się ono jako spotkanie o burzliwym programie - powiedział F'lar cierpko, ale skinął głową.- Dlaczego tak jest, że wszystko, co zabronione, jest zarazem tym bardziej podniecające? - powiedział Harfiarz przeciągając słowa.- Jako ktoś, kto dobrze to wie - wtrącił Piemur - mogę was zapewnić, że Południowy Kontynent ma sposób na złamanie człowieka albo postawienie go na nogi.- A co robi z tobą, Mistrzu Robintonie? - spytała Lessa swoim najsłodszym i najniebezpieczniejszym tonem.Ale zaraz uśmiechnęła się życzliwie.Wiadomość o drugiej Warowni na Południu stopniowo przeniknęła na Północ.Byli tacy, którzy zachwycali się wyniesieniem Jaygego do tytułu Lorda, i tacy, którzy z przeróżnych powodów uważali to za bardzo irytujące.Do tych należał początkowo Toric, ale z czasem przeszła mu niechęć i wzburzenie.Na Północy wychudła kobieta z blizną na twarzy zaklęła cicho słysząc tę nowinę, kopnęła siodło przez całą jaskinię, rozrzucając swoje rzeczy i rozbijając drobne przedmioty, nie znajdując w tym jednak ujścia dla złości i gorzkiego rozczarowania.Kiedy już wściekłość minęła na tyle, by mogła jasno myśleć, usiadła przy popiołach ogniska i zaczęła planować.Jayge i Aramina! Jak on odnalazł tę dziewczynę? Z pewnością Dushik był czujny.Miała powody wątpić w lojalność Readisa.Od czasu, gdy zabiła Girona, Readis otwarcie sprzeciwiał się jej planom porwania Araminy, a potem nagle zgodził się ze wszystkim.Ale wtrącona do studni, dziewczyna była prawie martwa.Jak ten przeklęty handlarz dał radę ją uwolnić? Jednak fakt ten nie podlegał dyskusji.Aramina została uratowana i żyła sobie świetnie na Południu, ciesząc się pozycją i wygodą, podczas gdy ona, Thella, o mało nie umarła z powodu jakiejś obrzydliwej zarazy, która pokryła jej ciało bliznami.Nie doszłoby do tego, gdyby Dushik lub Readis dotarli do wyznaczonego miejsca spotkania! A tak, minęły całe tygodnie, zanim wyszła z gorączki.Słaba, niezdolna zebrać myśli Thella błąkała się po górach, unikając Gospodarstw, póki nie znalazła odosobnionej doliny w Neracie, gdzie łatwo było o pożywienie, co pozwoliło jej wrócić do zdrowia.Była wstrząśnięta widokiem blizn na swej twarzy i tym, co zostało z jej wspaniałych włosów.A sprawcą tych wszystkich niepowodzeń był szczeniak, spłodzony przez handlarza bez znaczenia.Od czasu do czasu pocieszała się męczarniami, które Aramina musiała wycierpieć w tym ciemnym, obślizgłym dole.Musiała jednak policzyć się z handlarzem i rozmyślała długo i z przyjemnością, jak zemści się na Jaygem i na całej karawanie Lilcampów.Żeby tego dokonać, musiała całkowicie odzyskać siły.Po pewnym czasie głęboka opalenizna zamaskowała okropne blizny na twarzy, a włosy znów stały się w miarę gęste.Swą pustą sakiewkę wypełniła na nowo po szczęśliwym dla niej spotkaniu z pewnym farmerem.Przywłaszczyła sobie też ubranie, które jemu nie było już potrzebne.Wiedząc zaś, że Karawana Lilcamp - Amhold wyruszała w trasę z Igen, powędrowała najpierw do niskich jaskiń.Z satysfakcją dowiedziała się, że podczas gdy Borgald Amhold porzucił handel, Lilcampowie nadal podróżowali.Zaczęła snuć nowe plany, sprawdzając swoje stare jaskinie.Zaczęła też szukać nowych ludzi.Na początku nie szło jej to dobrze.Opowieści na jej temat sprawiły, że znajdowała niewielu chętnych wspólników.Kiedy usłyszała o Warowni Paradise River, jej plany uległy zmianie.Jayge i Aramina mieli żyć tylko tak długo, ile zajmie jej zebranie wystarczającej liczby ludzi, zdobycie statku i dotarcie na Południe.Rozdział XIVPołudniowy Kontynent,O.P.15 - 17W ciągu dwóch kolejnych Obrotów Piemur często wspominał komentarz Lessy - czy może to było wyzwanie? - wypowiedziany do Mistrza Robintona.Następowały zmiany różnego rodzaju, chociaż niektóre były niesamowite, jak na przykład to, że Sharra, Menolly i Brekke urodziły synów tego samego dnia.Według Silviny, Menolly urodziła Robsego pomiędzy jedną a drugą nutą melodii, którą mruczała położona.Sharra miała niewiele więcej kłopotu, wydając na świat Jarrola, a Nemekke przybył na świat o dwa tygodnie przed terminem, tuż przed północą według czasu Weyru Benden.Robinton i Lytol, wczuwając się w rolę dziadków synów Menolly i Sharry, wypili za nich oraz za drugiego syna Brekke ilość wina wystarczającą, by utopić w nim całą trójkę.Były też inne zmiany.Przepowiednia Piemura, że niebezpieczeństwa Południowego Kontynentu wyselekcjonują kandydatów na Gospodarzy, okazała się prawdziwa.W miarę jak zniechęceni imigranci zawracali, fala ludzi napływających z północy straciła na sile.Piemur wiedział, że Mistrz Robinton maczał w tym palce przy milczącej zgodzie Mistrza Sebella.Południowy Kontynent zafascynował Harfiarza, tak jak kiedyś Piemura, urzekając swoją bogatą urodą, niewiarygodnym bogactwem i tajemnicami wciąż zamkniętymi w ruinach z innych czasów
[ Pobierz całość w formacie PDF ]