Melissa Marr Wróżki 03 Krucha Wiecznoć

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Poszarpany czarny płaszcz, skąpany w świeżej krwi, łopotał.Po chwili Aislinn zdała sobie sprawę, że to zupełnie coś innego: na plecy wróżkiopadały pióra.Im dłużej dziewczyna się im przyglądała, tym większe się wydawały,aż w końcu zdała sobie sprawę, że patrzy na skrzydła.- To śliczne obrazki dla ciebie odezwała się wróżka.Wykonała zamaszystygest ręką.Na jej ramionach widniały dziwne wzory barwy indygo, popiołu i krwi.Aislinn spojrzała na swoich podwładnych.Jeszcze kilka tygodni temu sądziła,że ich znienawidzi; nadal czasem się ich obawiała.Lecz w tej chwili nie czuła niechęciani strachu, jedynie przerażenie i rozrywający serce żal.Wróżka oplotła Aislinn ręką w pasie.- To dla nas wszystkich, naprawdę.j|w��DG105- Co ty zrobiłaś? szepnęła Aislinn.Tracey tańczyła z jedną ręką wygiętą podtak dziwnym kątem, jakby została wyrwana ze stawu.Aislinn odepchnęła krucząwróżkę. Co zrobiłaś mojemu dworowi?- Nic. Ponownie machnęła ręką i park wrócił do normalności: Letnie Panny,jarzębinowi ludzie i Aobheall mieli się świetnie.Jednak na polanie nadal płonął ogień;płomienie migotały w środku koła, w którym zwykle odbywały się zabawy LetniegoDworu.Nie było to małe palenisko, ale szalejący żywioł. Opowiedzieć ci historię,małą królowo? Podobnie jak Irial i Niall wróżka miała całkiem czarne oczy.Z ichotchłani wyzierało szaleństwo. Opowiedzieć ci o tym, co być może, a co jest?- Kim jesteś? zapytała Aislinn, odsuwając się, choć była niemal pewna, z kimprzyszło się jej zmierzyć.Bananach, kwintesencja wojny i rzezi.To nie mógł być niktinny.- Dawno temu świat należał do mnie.To było cudowne miejsce.Chaos ze mnątańczył, a nasze dzieci pożerały żywych.Sam Far Dorcha jadał przy moim stole.Bananach przykucnęła przy ogniu.Był środek dnia, ale niebo pociemniało od popiołu idymu. Czy to także złudzeni? Aislinn nie była pewna, co robić.Czary wróżek nipowinny na nią działać. Dlaczego jej magia jest inna?- Bananach? zapytała Aislinn. Tak się nazywasz?- takiego imienia używam. Przechyliła głowę pod dziwnym kątem i zerknęła nadziewczynę. A ty to Popiołka4, zaginiona Królowa Lata, ta, dzięki której zapanujepokój.- We własnej osobie.Aislinn mocniej czuła żar ognia, który nadal się rozprzestrzeniał.Na twarzy Bananach zagościła nadzieja; wróżka szeroko otworzyła oczy i rozchyliłausta.- Polubiłabym cię, gdybyś dobrowolnie weszła na stos.Zawstydz wszystkich&to nic takiego.Może nawet nie będzie bolało.Słońce i ogień to prawie to samo.Aislinn zadrżała.- Nie.Nie sądzę.- Tańczyłabym w rytm twoich krzyków.Nie byłabym sama powiedziałaprzymilnie.- Nie. Aislinn stała nieruchomo, ponieważ dostrzegła drapieżne spojrzenieBananach i uznała, że nagły ruch mógłby ją zgubić. Na ciebie już czas.- Nie chcesz, żebym odpowiedziała na twoje pytania, mała Popiołko? Dużowiem.- Czy istnieje właściwa odpowiedz? Choć Aislinn zapanowała nad drżeniemgłosu, była przekonana, że wróżka wie, jaka jest przerażająca.Z nadzieją, że niepopełnia błędu, Aislinn dodała: - Powiedz mi, czego sobie życzysz. %7łyczysz wydawało się niezręczne, ale chcesz było zbyt bezpośrednie, a możesz zbyt ograniczone.Trzeba było wywarzyć słowa w kontaktach zwielowiekowymi istotami.Aislinn Mia la nadzieję, że tym razem wyraziła się jasno.Krucza wróżka wytarła ręce o spodnie, po czym wstała.4Gra słów. Ash po angielsku znaczy popiół.j|w��DG106- Dawniej służyłam radą.Monarchom u progu wojny mogłam pokazywać scenywalk.Gdy zbliżamy się do przepaści, potrafi przedstawić różne możliwości.Przez kilka chwil Aislinn wpatrywała się w nią oniemiała.Czuła się tak, jakbypopiół oblepił jej język i odebrał umiejętność formułowania zdań.Pozostałe wróżkinie widziały Bananach.W ogóle nie reagowały ani na widok kruczej wróżki, aniognia, który rozprzestrzeniał się po ich parku.Bananach przeszła się wolno przez środek stosu; płomienie głaskały ją niczymręce wdzięcznych wyznawców.- Widzisz moje marzenia o tym, co może się wydarzyć& Przybliżyliśmy się dowojny, mała królowo Popiołko.To twoja zasługa.Płomienie gwałtownie wystrzeliły ku Bananach, podążały za nią, przypalały jejpióra.- Dajesz mi nadzieję, więc ja cię ostrzegam.Ty i ja zapewniamy terazrównowag ę.Podążaj swoją ścieżką, a będę ci wdzięczna.Tęsknię za niezgodą.Gdy Bananach stanęła przez Aislinn, żrący odór przypalonych piór i mięsazmieszał się z kojącym aromatem przypalonego drewna.To było niepokojącepołączenie prawie tak niepokojące jak chaos, który nagle zapanował wśród wróżekLetniego Dworu na widok iluzji kruczej wróżki rozpływającej się w kłębach dymu.Gdy wreszcie ujrzały Wojnę naprzeciw swojej królowej, strażnicy czym prędzejzajęli pozycje u boku Aislinn.Letnie Panny zbiły się w gromadę.Aobheall przywołałaje do swojej fontanny.Bananach zarechotała, ale się nie cofnęła.Przysunęła się do Aislinn,przytrzymała usta przy jej policzku i wyszeptała:- Mam ich zniszczyć? Roztrzaskać drewnianych ludzi? Przygotować podpałkępod twój stos, Popiołko?- Nie.- Szkoda. Bananach westchnęła. Dałaś mi prezent, wojnę na horyzoncie&Będziemy potrzebowali strawy przez rzezią, która nadejdzie&W oka mgnieniu zaatakowała kilku strażników.Zatrzymała się tak nagle, jakruszyła.Większość poszkodowanych podniosła się na nogi; niektórzy stali pomimoodniesionych obrażeń.Jeden z nich leżał bez ruchu.Bananach spojrzała w niebo.- Robi się pózno, a ja mam jeszcze kilka spotkań.Mój król spodziewa się mniewkrótce.Po tych słowach Wojna zostawiła ich w parku, pośród chaosu, ogarniętychpaniką. Keenan.Niall.Donia.Do kogo zmierzała? Wojna.Aislinn nie chciała wojny.Na samą myśl o niej trawiło ją przerażenie. Zbyt wiele sygnałów przypominających ośmierci i o tym, co mam do stracenia.Pomyślała o babci i Secie i swoichśmiertelnych przyjaciołach.W końcu ich straci.Ludzie umierali ale jeszcze nie byłagotowa na odejście swoich bliskich, nie w najbliższym czasie.Ledwie zaczęłaodkrywać piękno ziemi po latach niekończącej się zimy.To był jej świat powinientętnić życiem i stwarzać możliwości, nawet jeśli czasem ograniczone.Kochała, była kochana i tworzyła coś niewiarygodnego.Podobnie jak wieluśmiertelników i wiele wróżek.To wszystko zostanie zniszczone, jeśli wybuchniewojna [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Tematy