[ Pobierz całość w formacie PDF ]
.Być może Perraultowska opowieść o trzewiczku Kopciuszka jest zwyrodniałą wersjątegoż mitu.Nawet dziś fetyszyzacja stopy nie jest czymś rzadkim; zboczeńcy cały swój wolny czaspoświęcają na kupowanie bądz wykradanie damskich pantofli na wysokim obcasie, by upajać siędoznaniami, jakich dostarcza im posiadanie tego przedmiotu.Co więcej, całkiem możliwe, żefetyszyzm stopy był starym kultem w Ardudwy będącym scenerią tej powieści, choć nie wiem, czyinformację o tym kiedykolwiek zanotowano oficjalnie.Kilka mil od Mury-Castell, na wzgórzachmiędzy Harlech (gdzie mieszkałem jako dziecko) a Llanfair, leży Obóz Goidelów [Goidels'Camp] -skupisko zrujnowanych, okrągłych chat datujących się może na IV wiek, niedaleko zaś stamtąd, wstronę Llanfair, znajduje się duży płaski głaz z wyciśniętym śladem kobiecej stopy, głębokim namniej więcej cal.Okoliczni mieszkańcy nazywają go śladem Matki Boskiej ; inny podobny odciskw pobliżu nosi nazwę śladu Diabelskiego Palucha .Głaz leży na samym końcu pola po lewej dlakogoś, kto nadchodzi drogą z Harlech.Podobne święte odciski stóp nadal czczone są wpołudniowych Indiach.A skąd ów kurdyban ? Prawdopodobnie stąd, że kult Llewa przyszedł do Brytanii z Hiszpanii,podobnie jak koturn.W miejscowości Uxama110 w Hiszpanii odnaleziono w pomieszczeniach cechuszewców napis dedykacyjny dla Lugoves , czyli Augów.Skądże jednak kolorowe i złoconetrzewiki? - Otóż takie trzewiki były u Celtów symbolem godności królewskiej.Używano ich równieżpodczas ceremonii koronacyjnej w Anglii, lecz zarzucono ten zwyczaj po panowaniu Jerzego II.Choć oficjalnie nosiły miano sandałów, w rzeczywistości były pozłacanymi półbutami, jak owepurpurowe koturny noszone podczas koronacji przez cesarzy bizantyńskich - z czerwonymipodeszwami i drewnianymi obcasami pokrytymi szkarłatną skórą.Szkarłatny barwnik wydobywanoz dębów kiermesowych, obcasy zatem były niewątpliwie z drewna dębowego.W powieści barwatrzewików nie jest określona, co każe domniemywać dalszych związków z Hiszpanią, gdzieokreślenie boceguies de piel colorada nie znaczy koturny z barwionej skóry , lecz ze skóryczerwonej .Sądzi się, że podobnych koturnów używano podczas sakry królewskiej w Rzymie,skoro za republiki stanowiły one część uroczystego stroju wodza odbywającego triumf, a strój tenwszak miał genezę królewską.Sandały występują również w legendach o solarnym herosie110* W innych zródłach �sma.306 Tezeuszu, któremu matka, Bogini, dała parę wręczając mu oręż i posyłając go do walki zpotworami.' Podobnie w legendach o Perseuszu, innym pogromcy potworów, i o Merkurym.Ta część opowieści kończy się zatrzymaniem przez Llew Llawa dla siebie trzeciej pary złotychbucików.Jak dowiadujemy się z Triady 24, był on jednym z Trzech Splamionych Szkarłatem wBrytanii; drugim był Król Artur. Splamiony szkarłatem to święty król: w Rzymie wodzowidobywającemu triumf mazano twarz i ręce na czerwono, na znak tymczasowej godnościkrólewskiej.Zdaje się, że świętemu królowi nie wolno było przy chodzeniu opierać całej stopy napodłożu, musiał kroczyć na palcach, jak Kanaanita Agag.Tylko w tym sensie można objaśniaćcothurnus, trzewik na wysokim obcasie, boga Dionizosa, choć w Grecji maskowano tostwierdzeniem, że koturny dodają wzrostu.W Księdze Rodzaju (rozdz.32) Jakub przez całą noc walczy w Penuel z aniołem, skutkiemczego potem chroma - anioł poraził mu ścięgno w stawie biodrowym.Jakub doznał kontuzjipospolitej ongiś wśród zapaśników - wywichnięcia stawu biodrowego, co jako pierwszy opisałHipokrates.Następstwem tego zwichnięcia, spowodowanego zbyt szerokim rozstawieniem nóg wczasie walki, jest odgięcie nogi w bok i wykręcenie jej na zewnątrz.Innymi słowy, kontuzjowany,jeśli w ogóle może jeszcze chodzić, to tylko na palcach, słaniając się i chwiejąc.Wywichnięta nogawydłuża się - albo przynajmniej wygląda, jak gdyby była dłuższa od drugiej - wskutek szczególnejpozycji główki kości udowej.Wydłużenie kończyny napina ścięgna w udzie i mięśnie wchodzą wprzykurcz, co prawdopodobnie oznaczają słowa o porażeniu ścięgna w stawie biodrowym
[ Pobierz całość w formacie PDF ]